Verbum

злучы́цца, злучу́ся, злу́чышся, злу́чыцца; зак.

1. Утварыць адно цэлае, зліцца адзін з другім.

Войскі злучыліся.

З. шлюбам.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Дакрануўшыся, змацавацца, звязацца.

Канцы правадоў злучыліся.

3. з кім-чым. Увайсці ў зносіны, устанавіць сувязь.

З. з кім-н. па тэлефоне.

|| незак. злуча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. злучэ́нне, -я, н.

расквіта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Расплаціцца за што-н., аддаць доўг каму-н.

Р. з крэдыторамі.

2. перан., з кім. Адпомсціць каму-н. за ўчыненую крыўду, зло.

Р. з ворагам.

3. Расстацца з кім-, чым-н. назаўсёды, пакінуць каго-, што-н., пазбавіцца ад чаго-н.

Р. з горадам.

|| незак. раскві́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

кампрамі́с, -у, мн. -ы, -аў, м.

Пагадненне з кім-н. на аснове ўзаемных уступак.

Пайсці на к.

|| прым. кампрамі́сны, -ая, -ае.

Кампраміснае рашэнне.

зрадні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; зро́днены; зак., каго-што з кім-чым.

Зблізіць, зрабіць сябрамі, цесна звязаць.

Іх зрадніла агульная справа.

валачы́цца, -лачу́ся, -ло́чышся, -ло́чыцца; незак.

1. Цягнуцца па зямлі.

2. Блукаць, бадзяцца (разм.).

3. за кім. Заляцацца (разм., неадабр.).

За ёй валочыцца кінамеханік.

аднаве́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м. (кніжн.).

Чалавек адной з кім-н. веры, рэлігіі.

|| ж. аднаве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

аблаго́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго.

Выклікаць, выхаваць у кім-н. пачуццё лагоднасці, сардэчнасці, незласлівасці.

А. хлопчыка.

|| незак. аблаго́джваць, -аю, -аеш, -ае.

хада́йнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак., за каго-што, аб кім-чым.

Выступаць з хадайніцтвам.

|| зак. пахада́йнічаць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. хада́йнічанне, -я, н.

правіні́цца, -ню́ся, -ні́шся, -ні́цца; -німся, -ніце́ся, -ня́цца; зак., у чым або чым перад кім.

Учыніць якую-н. правіннасць, стаць вінаватым.

П. перад бацькамі.

наваспе́чаны, -ая, -ае (іран., жарт.).

Нядаўна створаны, арганізаваны або які нядаўна стаў кім-н., атрымаў якую-н. пасаду, званне.

Н. праект.

Н. студэнт.