Verbum

по́пыт, -у, М -пыце, м.

Патрабаванне на тавар, рабочую сілу; патрэба, неабходнасць у кім-, чым-н.

П. на кнігі.

П. выклікае прапанову.

бронь і бро́ня, -і, ж.

Замацаванне асобы ці прадмета за кім-, чым-н., а таксама дакумент на такое замацаванне.

Б. на авіябілет.

саслужы́вец, -жы́ўца, мн. -жы́ўцы, -жы́ўцаў, м.

Чалавек, які працуе, служыць з кім-н. у адным месцы.

|| ж. саслужы́віца, -ы, мн. -ы, -віц.

праважда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

Правесці які-н. час у клопатах аб кім-, чым-н.

Цэлы дзень праваждаліся, пакуль уладкавалі турыстаў.

прыхо́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; незак.

1. гл. прыйсціся.

2. каму. Быць з кім-н. у якой-н. роднасці.

Ён мне прыходзіцца дзядзькам.

раве́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек аднолькавага ўзросту з кім-н.

Мы з ім равеснікі.

|| ж. раве́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

разгарадзі́цца, -раджу́ся, -ро́дзішся, -ро́дзіцца; зак., з кім.

Аддзяліцца адзін ад аднаго агароджай, перагародкай.

Р. з суседзямі парканам.

|| незак. разгаро́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

раззнаёміць, -млю, -міш, -міць; зак., каго (разм.).

1. Прывесці да зрыву знаёмства з кім-н.

Р. сяброў.

2. Перазнаёміць з усімі, многімі.

служа́ка, -і, мн. -і, -жа́к, м. (разм.).

1. Вопытны, старанны служачы (звычайна пра ваеннага).

2. Той, хто выслужваецца перад кім-н.; паслугач.