прыпо́лак, ‑лка, м.

1. Дошка каля печы, на якой мацуецца пол ​2.

2. Спец. Адна з дзвюх дошчачак ленчыка ў кавалерыйскім сядле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытэра́сны, ‑ая, ‑ае.

Размешчаны каля горнай тэрасы. У поймах рэк, у іх прытэраснай забалочанай частцы, растуць натуральныя лясы з чорнай алешыны. Гавеман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыху́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца каля хутара. Увечары.. [Міхалкаў] сум павялічвала цішыня з прыхутарскага лесу і яснасць зор на высокім небе. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

субтро́пікі, ‑аў; адз. няма.

Дзве фізіка-геаграфічныя зоны зямнога шара, якія знаходзяцца блізка каля тропікаў і набліжаюцца па клімату да гарачага пояса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уе́жна, безас. у знач. вык.

Дастаткова, багата ежы. Мядзведзю на сонцы ўлежна, Уежна каля раёў. Барадулін. Хоць не ўежна, дык улежна. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уле́жна, безас. у знач. вык.

Добра, утульна ляжаць. Мядзведзю на сонцы ўлежна, Уежна каля раёў. Барадулін. Хоць не ўежна, дык улежна. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фра́нкі, ‑аў; адз. франк, ‑а, м.

Група германскіх плямён, якая насяляла ў пачатку нашай эры тэрыторыю каля ніжняга і сярэдняга цячэння Рэйна.

[Лац. Franci, ням. Franken.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

położony

położon|y

размешчаны; расстаўлены;

wieś ~a jest nad rzeką — вёска ляжыць (знаходзіцца, размешчана) каля ракі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

подно́жие ср.

1. падно́жжа, -жжа ср.;

у подно́жия горы́ каля́ падно́жжа гары́, пад гаро́й;

2. (пьедестал) п’едэста́л, -ла м.;

ста́туя на грани́тном подно́жии ста́туя на грані́тным п’едэста́ле;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

укрепля́ться

1. в разн. знач. умацо́ўвацца; (прикрепляться — ещё) прымацо́ўвацца;

здоро́вье укрепля́ется здаро́ўе ўмацо́ўваецца;

батальо́н укрепля́ется о́коло мо́ста́ батальён умацо́ўваецца каля́ мо́ста;

2. страд. умацо́ўвацца; прымацо́ўвацца; см. укрепля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)