столь, -і, ж.

1. Верхняе ўнутранае пакрыццё памяшкання, процілеглае падлозе.

Пафарбаваная с.

2. Паверхня гэтага пакрыцця з боку гарышча.

Насыпаць пяску на с.

◊

Пад столь — вельмі высокі.

|| прым. сто́левы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

туні́ка, -і, ДМ -ніцы, мн. -і, -нік, ж.

1. Старажытнарымскае адзенне накшталт кашулі, якое насілі пад тогай.

2. Жаночая кашуля прамога пакрою без каўняра з адным або двума бакавымі разрэзамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шалупі́на, -ы, ж.

1. Вонкавая мяккая прыродная абалонка (плода, бульбы і пад.); скурка.

Абдзерці шалупіну з бульбіны.

2. мн. -ы, -пін. Адходы пасля ачысткі пладоў, бульбы.

Збіраць шалупіны на корм свінням.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падзо́р, ‑а, м.

1. Брыжы, карункі, якімі абшываецца ніжні край чаго‑н. (прасціны, пакрывала і пад.). З-пад коўдры выглядае карункавы падзор. Палтаран.

2. У архітэктуры — карніз з разьбой. Вокны з падзорам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

з’е́хаць

1. (зверху) herúnterfahren* vi (s); herúntergleiten* vi (s); herábrutschen vi (s) (саслізнуць);

2. (з кватэры) áuszíehen* vi (s);

3. (звярнуць з дарогі) éinbiegen* vi (s);

4. (злезці, спаўзці – пра шапку і пад.) herúnterrutschen vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

развяза́цца

1. áufgehen* vi (s), sich lösen (пра вузел і пад.);

2. разм (з кім-н з чым-н) lóswerden аддз vi (s); sich (D) etw. vom Háls(e) scháffen;

◊ язы́к развяза́ўся die Zúnge löste sich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

рашэ́тнік, ‑а, м.

Ядомы грыб карычневага колеру з сятчастай з-пад нізу шапкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́ха, -і, ДМ му́се, мн. -і, мух, ж.

Агульная назва шырокараспаўсюджаных двухкрылых насякомых.

Асеннія мухі.

◊

З мухамі ў носе — капрызны, з норавам.

Пад мухай (разм.) — у стане ап’янення, быць п’янаватым.

Рабіць з мухі слана — значна перабольшваць што-н.

|| памянш. му́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

|| прым. мушы́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wégschnappen

vt вы́хапіць

j-m etw. vor der Náse ~ — вы́хапіць у каго́-н. што-н. з-пад но́са

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бара́нкасы

(ісп. barrancoso = няроўны, з паглыбленнямі)

глыбокія барозны на схілах вулкана, утвораныя пад уздзеяннем вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)