◎ Кірназава́ць ’знаходзіцца ў стане цечкі (пра свінню)’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. кірноз.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

арбіта́льны

(ад арбіта)

які знаходзіцца на арбіце, рухаецца па арбіце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перыкарды́т

(ад гр. perikardios — які знаходзіцца вакол сэрца)

запаленне перыкарда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трансфіні́тны

(ад транс- + фінітны)

мат. які знаходзіцца за межамі канечнага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экзальтава́ны

(лац. exaltare)

які знаходзіцца ў стане экзальтацыі, прасякнуты ёю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

медыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў сярэдзіне чаго‑н.; пасярэдні. Медыяльная група мышцаў.

[Ад лац. medialis — які знаходзіцца пасярэдзіне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метэацэ́нтр, ‑а, м.

Метэаралагічны цэнтр. У Савецкім Саюзе галоўны метэацэнтр знаходзіцца ў Маскве. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжко́сны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў мяккіх частках цела паміж касцямі. Міжкосныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набе́драны, ‑ая, ‑ае.

Які носіцца на бёдрах, знаходзіцца на бёдрах, каля бёдраў. Набедраная павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазагалакты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, адбываецца і г. д. за межамі Галактыкі. Пазагалактычныя сістэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)