папакало́ць, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак., каго-што і чаго.

Разм. Калоць доўга, неаднаразова; закалоць многа каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., што, чаго і без дап.

Разм. Касіць доўга, неаднаразова; скасіць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакуры́ць, ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак., што, чаго і без дап.

Разм. Курыць доўга, неаднаразова; скурыць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папалаві́ць, ‑лаўлю, ‑ловіш, ‑ловіць; зак., каго-што і чаго.

Разм. Лавіць доўга, неаднаразова; палавіць многа каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папамы́ць, ‑мыю, ‑мыеш, ‑мые; зак., каго-што і чаго.

Разм. Мыць доўга, неаднаразова; памыць многа каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папапра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; зак., што і чаго.

Разм. Прасці доўга, неаднаразова; спрасці многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папасячы́, ‑сяку, ‑сячэш, ‑сячэ; ‑сячом, ‑сечаце; пр. папасек, ‑секла; зак., каго-што і чаго.

Разм. Сячы доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папахава́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

Разм. Хаваць доўга, неаднаразова; пахаваць многа каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

занасі́ць, ‑нашу, ‑носіш, ‑носіць; зак., што.

Доўга носячы, забрудзіць, абшарпаць. — Занасіў ты зусім сарочку, сынок. Скідай, памыю. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапе́цца, ‑пяюся, ‑пяешся, ‑пяецца; ‑пяёмся, ‑пеяцеся; зак.

Разм. Доўга спяваючы, давесці сябе да непрыемных вынікаў. Дапелася да хрыпаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)