Verbum

míttragen

* vt

1) насі́ць з сабо́й

2)

mítgetragen wérden — быць захо́пленым [натхнёным] (чым-н.)

mítwollen

* vi хаце́ць ісці́ [е́хаць] ра́зам з кім-н.; хаце́ць удзе́льнічаць у чым-н.

náchsinnen

* vi (über A) ду́маць, разважа́ць (пра што-н.), заду́мвацца (над чым-н.)

náhe bríngen

* vt (j-m) пазнаёміць і заці- ка́віць (чым-н. каго-н.)

verléiten

vt (zu D) схілі́ць, угавары́ць

sich ~ lássen* — (durch A) спакусі́цца (чым-н.)

vernéigen

(sich) (vor D) паклані́цца (каму-н.), схіля́цца (перад кім-н., чым-н.)

voráushaben

* vt (vor j-m) ме́ць перава́гу (у чым-н., перад кім-н.)

voráusschicken

vt

1) пасыла́ць напе́рад

2) дава́ць, рабі́ць (што-н. перад чым-н.)

áusprägen

1.

vt выбіва́ць, чака́ніць

2.

(sich) адбіва́цца

(на чым-н.); перан. aдлюстро́ўвацца

beféhlen

* vt зага́дваць (што-н.); кама́ндаваць, распараджа́цца (über A – кім-н., чым-н.)