навалачы́ць, ‑лачу, ‑лочыш, ‑лочыць; зак., каго і чаго.

Разм. Тое, што і навалачы (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наразво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-чаго.

Развесці, распладзіць у вялікай колькасці. Наразводзіць кветак. Наразводзіць трусоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наўздаго́нкі, прысл.

Разм. Даганяючы, пераганяючы каго‑, што‑н. Дзеці на вуліцы насіліся наўздагонкі, скакалі, спявалі. Сінілаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабва́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абліць варам усё, многае або ўсіх, многіх. Паабварваць гародніну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабве́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абвешаць усё, многае або ўсіх, многіх. Паабвешваць сцены карцінамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадко́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Адкаціць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадкочваць калоды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвесялі́ць, ‑весялю, ‑вяселіш, ‑вяселіць; зак., каго.

Разм. Крыху развесяліць. Падвесяліць кампанію. □ Бацькава лагоднасць падвесяліла Антона. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць; зак., каго-што.

Разм. Надаць каму‑, чаму‑н. больш свежы, малады выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазацяру́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Зацерушыць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазацярушваў сцежкі снег.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паката́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Кахаць некаторы час. Пакатаць на трактары Кожны хлопца рад. Шушкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)