Verbum

пельме́ні, -яў, адз. -ме́нь, -я, м.

Кулінарны выраб — род маленькіх піражкоў з прэснага цеста, начыненых мясным або рыбным фаршам і адвараных у кіпетні.

Сібірскія п.

|| прым. пельме́нны, -ая, -ае.

П. цэх.

перамяша́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак.

Змяшацца або перамясіцца (унутры чаго-н., пра асобныя прадметы), пераблытацца.

Мука перамяшалася з крупамі.

У галаве ўсё перамяшалася (перан.).

|| незак. пераме́швацца, -аецца.

пе́сеннік, а, мн. -і, -аў, м.

1. Зборнік песень.

2. Выканаўца песень.

3. Аўтар тэксту песень або кампазітар песеннай музыкі.

Паэт-п.

|| ж. пе́сенніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 2 знач.).

плака́т, -а, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.

Насценны ліст — малюнак з кароткім агітацыйным, навучальным або рэкламным тэкстам.

|| прым. плака́тны, -ая, -ае.

П. жывапіс.

Плакатная нагляднасць (перан.: яркая, простая і кідкая).

плюралі́зм, -у, м.

1. Філасофскае вучэнне, згодна з якім існуюць некалькі (або мноства) незалежных духоўных пачаткаў быцця (спец.).

2. Разнастайнасць поглядаў, ідэй, форм дзейнасці (кніжн.).

П. думак.

|| прым. плюралісты́чны, -ая, -ае.

по́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Скулыітурнае або архітэктурнае збудаванне ў знак ушанавання памяці каго-, чаго-н.

П.

Максіму Багдановічу.

2. Прадмет культуры мінулага.

Археалагічны п.

Помнікі пісьменнасці (старажытныя рукапісы).

нелікві́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Маёмасць, якая не можа быць выкарыстана на дадзеным прадпрыемстве і падлягае ліквідацыі або продажу.

Распрадажа неліквідаў.

|| прым. нелікві́дны, -ая, -ае.

Н. фонд.

непрысту́пны, -ая, -ае.

1. Такі, да якога цяжка або немагчыма наблізіцца, якім цяжка авалодаць.

Непрыступныя скалы.

Непрыступная крэпасць.

2. Такі, да якога цяжка падступіцца; ганарысты.

Н. начальнік.

|| наз. непрысту́пнасць, -і, ж.

непрыя́зны, -ая, -ае.

Які недружалюбна настроены ў адносінах да каго-, чаго-н.; выражае або праяўляе недружалюбнасць.

Н. чалавек.

Н. тон.

|| наз. непрыя́знасць, -і, ж.

Не хаваць сваёй непрыязнасці да каго-н.

няве́ста, -ы, ДМ -сце, мн. -ы, -ве́ст, ж.

1. Дзяўчына або жанчына, якая выходзіць замуж; маладая.

Жаніх і н.

2. Дзяўчына, якая дасягнула шлюбнага ўзросту.

У суседкі дачка ўжо н.