ка́вал, ‑а, м.

Разм. Вялікі кавалак чаго‑н. [Базыль] ломіць хлеба цэлы кавал. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дээскала́цыя, ‑і, ж.

Звужэнне маштабаў, змяншэнне, паслабленне чаго‑н.; спыненне эскалацыі. Дээскалацыя вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заглянцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Навесці глянец, зрабіць паверхню чаго‑н. глянцавай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ге́незіс, ‑у, м.

Паходжанне, гісторыя ўзнікнення і развіцця чаго‑н. Генезіс беларускага рамана.

[Грэч. genesis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даве́рны, ‑ая, ‑ае.

Які сведчыць аб даручэнні каму‑н. чаго‑н. Давернае пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакляпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Скончыць кляпанне чаго‑н. Дакляпаць касу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драбі́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны да драблення, раскрышвання чаго‑н. Драбільная машына. Драбільны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агараджа́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для абгароджвання, засцярогі чаго‑н. Агараджальная дамба. Агараджальныя збудаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбіва́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць (святла, гукаў, радыёхваль і пад.) адбівацца ад чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцяжны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які прызначаны служыць для адцягвання чаго‑н. Адцяжная спружына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)