Пе́рун ’пярун’ (чэрв., Нар. лекс.). Да пяру́н (гл.), націск, магчыма, пад уплывам пе́рыць ’біць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Плэ́тацца ’блытацца (пад нагамі)’ (ашм., Сцяшк. Сл.). У выніку кантамінацыі лексем плёнтацца і блытаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пру́дня, пру́тня ’конусападобная плеценая лазовая сетка’ (Касп.). Да прут (гл.); ‑д‑, відаць, пад уплывам пруд.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прысма́лак ’зямля, якую відаць з-пад снегу на зімовай дарозе’ (Шат.). Да наступнага слова (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пухле́ць (пухліць) ’пухнуць’ (Нас.). Ад пухлы, г. зн. ’рабіцца пухлым’, параўн. сталысталець і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ро́шаны ’вырашаны’ (Жд. 3). Да раша́ць (гл.). Мена а > о (пад націскам), як плаці́цьапло́чаны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Саўлы́га ’грубы чалавек’ (Мат. Маг.). Відаць, з шалы́га ’махляр’ (Нас.) (гл.) пад уплывам соўгаць(ца).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скаваро́дзіць ‘баранаваць’ (Сцяшк. Сл.), скарадзі́ць ‘тс’ (Сл. рэг. лекс.). Да скарадзі́ць (гл.) пад уплывам скаварада.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Старлы́ба ‘стары, ссівелы, падупалы’ (Барад.). Да стары з няяснай суфіксацыяй (< старлыга? як маталы́га і пад.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сува́ць ’соваць, піхаць’ (Нас., Бяльк.). Ад соваць (гл.) пад уплывам формаў зак. тр., гл. сунуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)