Verbum

падве́сны, -ая, -ае.

1. Умацаваны ў вісячым становішчы, падвешаны.

П. матор.

2. Прыладжаны для перамяшчэння па падвешаным канаце, рэйцы.

Падвесная дарога.

падве́сці, -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; -вёў, -вяла́, -ло́; -вядзі́; -ве́дзены; зак.

1. каго-што. Ведучы (гл. весці ў 1 і 3 знач.), наблізіць да каго-, чаго-н., даставіць куды-н.

П. таварыша да знаёмых.

П. войскі да пераправы.

П. дарогу да новабудоўлі.

2. што пад што. Пакласці, уладкаваць пад што-н.

П. хату пад кроквы (давесці будаўніцтва да крокваў). П. фундамент.

3. перан., што пад што. Знайсці патрэбныя доказы для абгрунтавання чаго-н. (кніжн.).

П. тэарэтычную базу пад свае выказванні.

4. што пад што. Падагнаць пад што-н., падпарадкаваць чаму-н.

П. злачынства пад артыкул крымінальнага кодэкса.

5. што. Зрабіць агульны вывад з чаго-н.

П. вынікі.

П. баланс.

6. каго (што) пад што. Зрабіць сваімі дзеяннямі непрыемнасць каму-н. (разм.).

П. суседа пад штраф.

7. перан., каго (што). Не апраўдаць чыіх-н. надзей, спадзяванняў, паставіць у няёмкае становішча (разм.).

П. знаёмага.

8. што. Падмаляваць пры дапамозе касметычных сродкаў.

П. бровы.

|| незак. падво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. падвядзе́нне, -я, н. (да 1—5 і 8 знач.) і падво́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 2 знач.).

|| прым. падвадны́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.; спец.).

Падвадныя трубы.

падве́траны, -ая, -ае.

Процілеглы таму, куды дзьме вецер, закрыты ад ветру.

П. борт судна.

падві́д, -у, мн. -ы, -аў, м.

У сістэматызацыі: падраздзяленне ўнутры аднаго віду.

Падвіды жывёл, раслін.

падві́ць, -даўю́, -даўе́ш, -даўе́; -даўём, -даўяце́, -даўю́ць; падві́ў, -віла́, -ло́; -ві́; -ві́ты; зак., што.

Злёгку завіць.

П. валасы.

|| незак. падвіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. падві́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і падвіва́нне, -я, н.

падво́блачны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца вельмі высока, пад воблакамі.

Падвоблачная вышыня.

падво́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -во́д, ж.

Запрэжаны воз, калёсы.

Прыехаць на падводзе.

|| прым. падво́дны, -ая, -ае.

падво́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Марак, які служыць у падводным флоце.

2. Спецыяліст па падводных, вадалазных работах.

падво́дны¹, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца, ажыццяўляецца пад паверхняй вады.

Падводная частка карабля.

Падводнае плаванне.

2. Пра судны, флот: здольны плаваць пад вадой.

Падводная лодка (баявы карабель). Падводныя сілы флоту (усе падводныя лодкі ВМФ дзяржавы або аднаго з яе флотаў).

падво́дны² гл. падвода.