Verbum

асаблі́васць, ‑і, ж.

Характэрная, адметная ўласцівасць, якасць, прыкмета каго‑, чаго‑н. Псіхічныя асаблівасці чалавека. Асаблівасці правапісу.

вы́тапіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

Нагрэўшы, здабыць, вылучыць з чаго‑н. плаўкае рэчыва. Вытапіць сала.

адпрэпарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Вырабіць прэпарат з чаго‑н. (для даследавання, лячэння і пад.).

адрэпеці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Рэпетыцыямі дамагчыся патрэбнага выканання чаго‑н. Адрэпеціраваць спектакль, песню, танец.

адчляні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Аддзяліць якую‑н. частку ад чаго‑н., выдзеліць з цэлага.

адбаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да адбавіць.

•••

Хоць адбаўляй — аб чым‑н., чаго ёсць занадта многа.

абмалява́цца, ‑люецца; зак.

Выразна абазначыцца на фоне чаго‑н. На шчоках.. абмаляваліся роўныя круглыя ямачкі. Гартны.

абраўнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Зрабіць роўным, гладкім (край, паверхню чаго‑н.); выраўняць. Абраўнаваць градкі.

даліза́ць, ‑ліжу, ‑ліжаш, ‑ліжа; зак., што.

Скончыць лізанне чаго‑н.; злізаць да канца. Шчаня далізала малако.

далуза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закончыць лузанне чаго‑н., палузаць усё. Далузаць фасолю. Далузаць арэхі.