Verbum

вы́пладак, ‑дка, м.

Народжаныя дзіцяняты; вывадак. Воўчы выпладак. // Пагард. Пра чалавека, які з’яўляецца чыім‑н. патомкам, сынам ці дачкой.

вы́студзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Ахаладзіць, выпусціўшы цяпло (пра памяшканне). Хату выстудзілі за дзень, бесперапынку адчыняючы дзверы. Чарнышэвіч.

адрачэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адрачыся.

2. Афіцыйны дакумент пра адмаўленне ад сваіх правоў. Падпісаць адрачэнне.

аблахма́цець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Запусціць бараду, валасы, не вельмі клапоцячыся пра іх акуратнасць. [Людзі] паабрасталі бародамі, аблахмацелі. Навуменка.

ды́скавы, ‑ая, ‑ае.

З рабочай часткай у выглядзе спецыяльнага дыска (пра машыны, механізмы). Дыскавая сеялка. Дыскавая барана. Дыскавая піла.

жа́біцца, ‑біцца; незак.

Разм. Моршчыцца, набываць бугрысты выгляд. Скура на ботах пачала жабіцца. // Моршчыцца, трэскацца пры згінанні (пра драўніну).

калі́ф, ‑а, м.

Тое, што і халіф.

•••

Каліф на час (іран.) — пра чалавека які займеў уладу на кароткі час.

кандацье́р, ‑а, м.

Кіраўнік наёмнай дружыны ў Сярэдневяковай Італіі. // Кніжн. Пра чалавека, які дзеля выгады гатоў абараняць любую справу.

[Іт. condottiere ]

кі́сла,

1. Прысл. да кіслы (у 3 знач.).

2. безас. у знач. вык. Пра кіслы смак. У роце кісла.

крывано́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Разм. Пра чалавека або жывёліну з крывымі ці балючымі нагамі.