взви́деть / я (он) не взви́дел све́та у мяне́яго́) ста́ла цёмна (пацямне́ла) у вача́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поде́йствовать сов. падзе́йнічаць;

лека́рство не поде́йствовало ляка́рства не падзе́йнічала;

поде́йствуйте на него́ падзе́йнічайце на яго́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поря́дочность прысто́йнасць, -ці ж.;

э́то говори́т о его́ поря́дочности гэ́та гаво́рыць (све́дчыць) пра яго́ прысто́йнасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успу́шваць безас. абл.:

у яго́ ўспу́шыла шчаку́ sine Bcke [Wnge] ist ngeschwollen; ufblähen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дачу́шка ж. Töchterchen n -s, -, kline Tchter;

яго дачу́шка sine kline Tchter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

благаро́ддзе н. гіст. (тытул):

ва́ша благаро́ддзе uer Whlgeboren;

яго́ [іх] благаро́ддзе Siner Whlgeboren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

боII часц.:

як бо яго́ заву́ць? wie heißt er doch gleich?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Holy Father [ˌhəʊliˈfɑ:ðə] n. the Holy Father Яго́ Свя́тасць (Рымскі Папа)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

того́II прост.;

1. част. гэ́та, як яго́;

уж ты, того́, постара́йся ты ўжо, гэ́та (як яго́), пастара́йся;

2. в знач. сказ. с отрицанием «не»; разг. ве́льмі;

дела́ не того́ спра́вы не ве́льмі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; незак.

1. каго-што. Меціць (жывёліну), надзяваючы кольцы на лапкі птушак або хвасты рыб для даследавання напрамку і хуткасці іх перамяшчэння, працягласці жыцця і інш.

К. пералётных птушак.

2. што. Рабіць кругавы зрэз кары або надзяваць на ствол дрэва драцяныя кольцы з мэтай уздзеяння на яго рост.

3. што. Абмазваць ствол дрэва для аховы яго ад шкодных насякомых.

|| зак. закальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны і акальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны.

|| наз. кальцава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)