south​2 [saʊθ] adj. паўднёвы;

South Wales Паўднёвая Ва́лія;

the South Pacific паўднёвая ча́стка Ці́хага акія́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

запле́чча, ‑а, н.

Разм. Частка спіны каля плячэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжако́нне, ‑я, н.

Частка сцяны паміж аконнымі праёмамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міяло́гія, ‑і, ж.

Частка анатоміі — вучэнне аб мышцах.

[Ад грэч. mys (myos) — мышца і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падраздзе́л, ‑а, м.

Частка раздзела (кнігі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прага́рына, ‑ы, ж.

Выгаралая частка якой‑н. паверхні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэнтрапла́н, ‑а, м.

Спец. Сярэдняя частка крыла самалёта.

[Ад слова цэнтр і лац. planum — плоскасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хвост, хваста́, М хвасце́, мн. хвасты́, хвасто́ў, м.

1. У жывёл: звычайна рухомы прыдатак на задняй частцы цела або значна звужаная задняя частка цела.

Конскі х.

Х. яшчаркі.

Птушыны х.

2. Задняя, канцавая частка лятальнага апарата (самалёта, ракеты і пад.).

Х. самалёта.

3. Задняя частка падола адзежы, якая цягнецца па зямлі (разм.).

Х. сукенкі.

4. Канцавая частка чаго-н., што рухаецца.

Х. калоны.

Х. цягніка.

5. Крайняя, ніжняя частка чаго-н.

Х. рэдзькі.

6. Доўгая звілістая паласа (дыму, пылу і пад.).

З трубы падымаўся х. дыму.

7. Рад людзей, якія стаяць у чарзе за чым-н. (разм.).

Х. у касу за білетамі.

8. перан. Частка работы, не выкананая ў тэрмін; няздадзены экзамен або залік у час сесіі (разм.).

Х. па матэматыцы.

9. Рэшткі ад апрацоўкі пароды з карысным выкапнем (спец.).

|| памянш. хво́сцік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 3—6 знач.).

|| прым. хваставы́, -а́я, -о́е (да 1, 2, 4, 5 і 9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

часці́на ж разм гл частка;

часці́ны мо́вы грам Rédeteile pl, Wórtarten pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

...кратны, ‑ая, ‑ае.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: такі, што паўтараецца столькі разоў, большы ў столькі разоў, колькі паказвае першая частка, напрыклад: аднакратны, мнагакратны, пяцікратны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)