шарлата́н

(фр. charlatan, ад іт. ciarlatano = шут)

падманшчык, махляр, невук, які выдае сябе за знатака.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

паапрана́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Апрануць, забяспечыць вопраткай усіх, многіх. Паапранаць цёпла дзяцей.

2. Надзець на сябе многа чаго‑н. Паапранаць на сябе ўсё новае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацухмо́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Разм. Зацухмоліць сябе; зашмальцавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грахаво́днічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Непрыстойна, амаральна паводзіць сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адэкало́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; незак.

Разм. Апырскваць сябе адэкалонам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двуру́шнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Паводзіць сябе як двурушнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наадэкало́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Апырскаць сябе адэкалонам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассядла́цца, ‑аецца; зак.

Скінуць з сябе сядло. Конь рассядлаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самавылячэ́нне, ‑я, н.

Працэс аднаўлення здароўя, лячэнне самога сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самавынішчэ́нне, ‑я, н.

Знішчэнне саміх сябе або адзін аднаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)