амнапо́н

(ад лац. omnis = увесь, усякі + гр. opion = макавы сок)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца як болесуцішальны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

анальгі́н

(ад гр. analges = абязболены)

лекавы прэпарат, які ўздзейнічае на арганізм як болесуцішальны, гарачкапаніжальны і супрацьзапаленчы сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гексена́л

(ад гр. heks = шэсць)

лекавы прэпарат, наркотык, які выкарыстоўваецца для ўнутрывеннага наркозу і як супрацьсутаргавы сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ёдафо́рм

(фр. iodoforme)

лячэбны прэпарат, арганічнае злучэнне ёду ў выглядзе крышталічнага жоўтага парашку; выкарыстоўваецца як антысептычны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

карбаге́н

[ад карба- + аксі(ген)]

сумесь вуглякіслага газу з кіслародам; выкарыстоўваецца для ўдыхання пры атручванні як сродак, які ўзмацняе вентыляцыю лёгкіх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

медына́л

(н.-лац. medinal, ад лац. medicina = медыцына)

лячэбны прэпарат, які выкарыстоўваецца як снатворны і заспакойлівы сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

метыленбла́у

(ад метылен + ням. blau = сіні)

арганічнае рэчыва, фарбавальнік, які выкарыстоўваецца таксама ў медыцыне як антысептычны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пертусі́н

(ад лац. pertusus = праходны)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца як адхарквальны сродак пры бранхітах, коклюшы і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

симпати́ческий в разн. знач. сімпаты́чны;

симпати́ческие бо́ли в зу́бах сімпаты́чныя бо́лі ў зуба́х;

симпати́ческое сре́дство сімпаты́чны сро́дак;

симпати́ческая не́рвная систе́ма анат., физиол. сімпаты́чная нерво́вая сістэ́ма;

симпати́ческие черни́ла сімпаты́чнае чарні́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэві́за

(фр. devise)

плацежны сродак (вэксаль, чэк, акрэдытыў і г. д.), выражаны ў замежнай валюце для міжнародных разлікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)