маро́знік, ‑у, м.

Расліна сямейства казяльцовых, якая цвіце ранняй вясной.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакрыве́ц, ‑рыўцу, м.

Адна- або шматгадовая травяністая расліна сямейства бурачнікавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пярэ́ступ, ‑у, м.

Спец. Шматгадовая павойная ядавітая расліна сямейства гарбузовых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́йграс, ‑у, м.

Травяністая расліна сямейства злакавых, якая хутка расце.

[Англ. rye grass.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаапыля́льны, ‑ая, ‑ае.

Які апладняецца шляхам самаапылення. Пшаніца — самаапыляльная расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіто́ўнік, ‑у, м.

Адна- і шматгадовая травяністая расліна сямейства асаковых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́рга, нескл., н.

Травяністая расліна сямейства злакавых, падобная да проса.

[Іт. sorgo з лац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кавы́ль, -ю́, мн. -і́, -ёў, м.

Травяністая стэпавая расліна сямейства злакавых з вузкімі лістамі і кветкамі, сабранымі ў пушыстыя мяцёлачкі.

|| прым. кавы́льны, -ая, -ае.

К. стэп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калі́на, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Кустовая расліна сямейства бружмелевых з белымі кветкамі і чырвонымі горкімі ягадамі, а таксама ягады гэтай расліны.

|| прым. калі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бэз, -у, м.

Дэкаратыўная кустовая расліна сямейства маслінавых з блакітна-ліловымі або белымі пахучымі кветкамі.

Букет бэзу.

|| прым. бэ́завы, -ая, -ае.

Б. куст.

Бэзава-сіні колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)