рэпарцёр, ‑а, м.

Работнік газеты, радыё і пад., які дастаўляе рэдакцыі звесткі аб падзеях і здарэннях. Рэпарцёры, нарысісты, фельетаністы, фотакарэспандэнты — штатныя і пазаштатныя — збіраліся ў купку і горача абмяркоўвалі, дзе і як яны скончаць гэты дзень. Васілёнак. Збягаліся цікаўныя да сенсацый разявакі, газетныя рэпарцёры і ўсякі іншы народ. Лынькоў.

[Англ. reporter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

willing

[ˈwɪlɪŋ]

adj.

1) зго́дны

He is willing to wait — Ён зго́дзен пачака́ць

2) ахво́тны, ахво́чы

a willing worker — ахво́чы рабо́тнік

3) схі́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

исполни́тельный

1. выкана́ўчы;

исполни́тельная власть выкана́ўчая ўла́да;

исполни́тельный комите́т выкана́ўчы камітэ́т;

исполни́тельный лист выкана́ўчы ліст;

2. (старательный) стара́нны, спра́ўны, акура́тны;

исполни́тельный рабо́тник стара́нны (спра́ўны, акура́тны) рабо́тнік;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акура́тны

(лац. accuratus)

1) які захоўвае ва ўсім парадак, дакладнасць (напр. а. работнік);

2) які падтрымліваецца ў парадку, старанна выкананы або выконваецца (напр. а. сшытак, а-ая работа).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аператы́ўны

(лац. operativus = дзейны)

1) здольны хутка і правільна выканаць практычныя задачы, дзейсны (напр. а. работнік);

2) звязаны з ажыццяўленнем пэўнай аперацыі (напр. а. прастор, а-ая група).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нізавы́

1. Tief-, Flach-; Níederungs-;

нізавы́я гарады́ Städte am Únterlauf des Flússes;

2. (пра арганізацыю і г. д.) únter;

нізава́я арганіза́цыя Grúndorganisation f -, -en;

нізавы́ рабо́тнік únterer Funktionär

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ВАШКЕ́ВІЧ Іван Іванавіч

(н. 1.10.1937, в. Ганалес Мінскага р-на),

бел. акцёр, тэатр. дзеяч. Засл. работнік культуры Беларусі (1991). Скончыў Бел. тэатр.-маст. ін-т (1964). З 1964 акцёр Бел. драм. т-ра імя Я.Коласа, з 1969 заг. аддзела культуры Віцебскага гарвыканкома, на парт. рабоце ў Віцебску і Мінску. З 1982 дырэктар Нац. акад. драм. т-ра імя Я.Купалы.

т. 4, с. 48

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вулканіза́тар

(фр. vulcanisateur, ад лац. vulcanus = агонь, полымя)

1) апарат для вулканізацыі дробных каўчукавых прадметаў;

2) работнік, які займаецца вулканізацыяй;

3) рэчыва, якое ў злучэнні з каўчуком утварае гуму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

е́гер, ‑а, м.

1. Паляўнічы-прафесіянал, які вядзе нагляд за дзікімі жывёламі, арганізуе паляванне, абучае паляўнічых сабак і інш. // Работнік лясной аховы ў запаведніках. У лесе егер Дзямід ведаў кожны кусцік, кожную птушку, кожнага звера з усімі яго звычкамі і норавамі. В. Вольскі.

2. Салдат асобых стралковых палкоў у некаторых арміях 17 — сярэдзіны 19 стст.

[Ням. Jäger — паляўнічы, стралок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БРА́ГІН Анатоль Міхайлавіч

(н. 22.4.1909, с. Новая Чыгла Талаўскага р-на Варонежскай вобл., Расія),

бел. аграхімік. Д-р с.-г. н. (1969), праф. (1970). Засл. работнік вышэйшай школы Беларусі (1979). Скончыў Варонежскі с.-г. ін-т (1936). З 1949 у БСГА. Навук. працы па тэарэт. асновах выкарыстання сістэм угнаення і павышэння ўрадлівасці ворных глебаў, распрацаваў рэкамендацыі па выкарыстанні ўгнаенняў на Беларусі.

т. 3, с. 227

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)