напэ́ўна, прысл.
1. Беспамылкова, з разлікам; без рызыкі. Крайко, што называецца, дзейнічаў заўсёды напэўна, ён не любіў працаваць прыблізна, абы-як. Ваданосаў.
2. у знач. пабочн. Мабыць, хутчэй за ўсё. У седлавіне, напэўна, быў перавал, туды вяла сцежка. Быкаў. Гукун брыўся паволі, не спяшаючыся. Напэўна, тут, у лясным гушчары, ён адчуваў сябе спакойна. Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спор, ‑у, м.
Удача, поспех у чым‑н. Спор у рабоце. □ Госці павіншавалі Ганну Сымонаўну з «улазінамі», з прыездам, пажадалі ёй шчасця і спору ва ўсім. Дубоўка. «Э-эх!» — пайшоў [Фама]. Падскочыў два разы, Але чамусьці не было ў танцы спору. Корбан.
•••
Спор ды лад (у рабоце, жыцці і пад.) — пажаданне добра працаваць, жыць і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
motivate [ˈməʊtɪveɪt] v.
1. матывава́ць, прыво́дзіць до́вады на кары́сць чаго́-н.
2. прымуша́ць, вымуша́ць (каго́-н.) рабі́ць (што-н.);
How do you motivate people to work efficiently? Чым вы заахвочваеце людзей працаваць эфектыўна?
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
мо́щность в разн. знач. магу́тнасць, -ці ж.;
мо́щность го́лоса магу́тнасць го́ласу;
мо́щность у́гольного пласта́ магу́тнасць ву́гальнага пласта́;
мо́щность электроста́нции магу́тнасць электраста́нцыі;
рабо́тать на по́лную мо́щность працава́ць на по́ўную магу́тнасць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
wúchten
1.
vt ру́хаць, падыма́ць, грузі́ць (вагаром, рычагом)
2.
vi працава́ць [рабі́ць што-н.] з напру́жаннем усі́х сіл
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
перашко́дзіць (каму, чаму) сов. помеша́ть, затрудни́ть (что); воспрепя́тствовать (кому, чему, в чём);
яму́ ~дзілі працава́ць — ему́ помеша́ли рабо́тать;
п. спра́ве — помеша́ть де́лу, затрудни́ть де́ло;
п. чыі́м-не́будзь наме́рам — воспрепятствова́ть чьи́м-л. наме́рениям
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
bungle
[ˈbʌŋgəl]
1.
v.t.
1) рабі́ць няўме́ла, недакла́дна, абыя́к
2) парта́чыць
3) псава́ць рабо́ту
2.
v.i.
няўме́ла працава́ць; рабі́ць памы́лкі
3.
n.
дрэ́нная рабо́та, парта́цтва n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бунта́р, ‑а, м.
Удзельнік бунту 1. Калі Радзівіл акрыяў, дык загадаў працаваць усе лясы аколіцы, каб знайсці бунтара Саўку Траяна. Гурскі. // Той, хто пратэстуе супраць чаго‑н., хто заклікае да рашучых дзеянняў, да перавароту ў чым‑н. [Абаронца:] — Паводка ўваходзіла ў берагі, і бунтары канчалі універсітэт, наступалі на дзяржаўную службу, рабіліся стараннымі чыноўнікамі і дзеячамі ў розных галінах жыцця. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
1. Вучыць каго‑н. чаму‑н., перадаючы звесткі з якой‑н. галіны ведаў. Выкладаць родную мову.
2. і без дап. Займацца педагагічнай практыкай, працаваць настаўнікам. Выкладаць у школе.
3. Выказваць, тлумачыць. Выкладаць свае думкі. □ Па меры таго, як выкладаў Сцёпка свой план, слухачы ўсё больш і больш захапляліся ім. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Ствараць крык, падобны на гукі «кар-кар». Толькі ў вершалінах дрэў прарэзліва каркалі вароны ды звінелі на розныя галасы іншыя дробныя птушкі. Якімовіч.
2. перан. Разм. Прадказваць няўдачу, няшчасце, бяду. — Бачыш, піянер, як кіпіць работа! Яшчэ ж год назад знаходзіліся такія, што каркалі, быццам у калгасе ніхто працаваць па-сапраўднаму не будзе. Курто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)