Verbum

бытава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; незак.

Існаваць, мець месца.

Такая думка даўно бытуе ў народзе.

|| наз. бытава́нне, -я, н.

Б. вуснай народнай творчасці.

укры́цце, -я, мн. -і, -яў, н.

Месца, збудаванне, якое ўкрывае, абараняе ад каго-, чаго-н.

Страляць з укрыцця.

У. ад зенітнага агню.

паўтарэ́нне, -я, н.

1. гл. паўтарыцца, паўтарыць.

2. мн. -і, -яў. Месца, з’ява, што паўтараюцца ў чым-н.

У рамане сустракаюцца паўтарэнні.

перале́гчы, -ля́гу, -ля́жаш, -ля́жа; -ля́жам, -ля́жаце, -ля́гуць; -лёг, -ле́гла; -ля́ж; зак.

Легчы інакш або на другое месца.

П. з канапы на ложак.

плацка́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, -ка́рт, ж.

Білет на нумараванае месца ў вагоне цягніка.

|| прым. плацка́ртны, -ая, -ае.

П. вагон.

недарэ́чы.

1. прысл. Не ў час; не да месца.

Выступленне н.

2. у знач. вык. Не адпавядае абставінам.

Гэта паездка была н.

нясу́н, несуна́, мн. несуны́, несуно́ў, м. (разм.).

Дробны злодзей, які цішком выносіць што-н. з вытворчасці, з месца працы.

Барацьба з несунамі.

папераво́зіць, -о́жу, -о́зіш, -о́зіць; зак., каго-што.

Перавезці з аднаго месца на другое ўсё, многае ці ўсіх, многіх.

П. людзей цераз раку.

сто́йбішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

1. Часовае паселішча качэўнікаў.

2. Месца адпачынку жывёлы на пашы.

|| прым. сто́йбішчавы, -ая, -ае.

трэль², -і, мн. -і, -ей і -яў, ж. (спец.).

Спецыяльна пракладзеная дарога для тралёўкі драўніны, а таксама месца, дзе складваецца такая драўніна.