Ры́на ’вадасцёкавая канава’ (шчуч., брасл., Сл. ПЗБ; Сцяшк.), ’вадасцёкавая труба’ (шальч., Сл. ПЗБ; Цых.), ’жолаб, па якім вада цячэ на кола ў млыне’ (Бяльк.), ’жолаб, вадзяны мяшок на мельніцы’ (Нас.), ры́нва ’рына’ (жытк., Нар. сл.), рус. дыял. ры́нва ’вадасток’, ’канава’, укр. ри́нва ’тс’. З польск. rynna ’жолаб’, rynwa ’жолаб’ (XVI ст.), якое з ням. Rinne ’жолаб’, ’канава’ (< ням. rennen ’бегчы’) (Брукнер, 472; Фасмер, 3, 529).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крывы́

1. (искривлённый, изогнутый) криво́й; косо́й;

2. (хромающий) хромо́й;

3. в знач. сущ. хромо́й;

о́е лю́стра (люстэ́рка) — криво́е зе́ркало;

а́я ўсме́шка — крива́я улы́бка;

о́е ко́ла — криво́е колесо́;

глядзе́ць ~вы́м во́кам — смотре́ть ко́со

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Kreis

m -es, -e

1) круг, акру́жнасць, ко́ла

~e zehen* — круці́цца, кружы́ць; перан. распаўсю́джвацца (пра чуткі і г.д.)

im ~ herm — наво́кал

inen ~ um etw. (A) schleßen* — акружы́ць што-н.

2) раён (адміністр. адзінка)

3) эл. ланцу́г

4) ко́ла, кампа́нія, гурто́к

im häuslichen ~ — у сяме́йным асяро́ддзі

5) сфе́ра дзе́йнасці

◊ fhlerhafter ~ — зага́нны круг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кало́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Невялікая калода; тое, што і калода (у 1 знач.).

Парэзаць бярозу на калодкі.

2. Кусок дрэва, які служыць асновай у некаторых інструментах, прыборах.

К. рубанка.

3. Кусок дрэва, выструганы ў форме ступні, які выкарыстоўваецца пры пашыве абутку; капыл.

Выплятаць лапці на калодцы.

4. Сярэдняя частка кола, у якой умацоўваюцца спіцы.

Колы па калодкі ў гразі.

5. Планка для мацавання на грудзях ордэнаў, медалёў ці ордэнскіх стужак.

Ордэнская к.

|| памянш. кало́дачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. кало́дачны, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

circle1 [ˈsɜ:kl] n.

1. круг, акру́жнасць;

draw a circle начарці́ць круг;

move in circles кружы́ць

2. сфе́ра, галіна́

3. ко́ла (група людзей); асяро́дак, асяро́ддзе;

in theatrical circles у тэатра́льных ко́лах, сяро́д акцёраў

4. гурто́к

5. кругаваро́т, цыкл

6. theatre я́рус;

the dress circle бельэта́ж;

the upper circle балко́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kredo

нескл. н.

1. крэда;

2. частка набажэнства;

potrzebny jak Piłat w kredo — патрэбны як пятае кола ў возе (як сабаку другі хвост)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пя́тый пя́ты;

пя́тое колесо́ в теле́ге пя́тае ко́ла ў во́зе;

с пя́того на деся́тое (пя́тое че́рез деся́тое) пя́тае це́раз дзяся́тае;

ну́жен (нужна́, нужно́) как соба́ке пя́тая нога́ патрэ́бен (патрэ́бна) як саба́ку пя́тая нага́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГА́ЗАВАЯ ТУРБІ́НА,

актыўная або рэактыўная турбіна, якая пераўтварае цеплавую энергію сціснутага і нагрэтага газу ў мех. энергію вярчальнага вала. Асн. часткі газавай турбіны — нерухомы сапловы апарат (вянец сапловых лапатак, замацаваных на корпусе турбіны) і рабочае кола (дыск з рабочымі лапаткамі), злучанае з валам турбіны. Сапловы апарат у спалучэнні з рабочым колам складаюць ступень турбіны (практычна ўсе газавыя турбіны шматступеньчатыя). Магутнасць газавых турбін да 150 МВт. Звычайна выкарыстоўваюцца ў газатурбінных рухавіках і ўстаноўках (на самалётах, газатурбінных электрастанцыях, як прывод газавых кампрэсараў, помпаў і інш.).

т. 4, с. 426

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГРЫШКАВЕ́Ц Валерый Фёдаравіч

(н. 23.12.1953, г. Пінск Брэсцкай вобл.),

рускі паэт. Скончыў Вышэйшыя літ. курсы ў Маскве (1995). Працаваў на з-дзе, у калгасе, матросам, у геолага-развед. атрадзе, на будоўлях Бураціі і Літвы. З 1989 у газ. «Полесская правда» (Пінск). Літ. дзейнасць пачаў у 1968. У лірыцы Грышкаўца (зб-кі «Час адпраўлення», 1981; «Кола буслінае», 1991) роздум над сац. і маральна-этычнымі праблемамі сучаснасці, разнастайнасцю жыцця чалавека з яго радасцямі і засмучэннямі, лёсам роднага краю. Перакладае на рус. мову творы бел. паэтаў.

т. 5, с. 487

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

wheel

[hwi:l]

1.

n.

1) ко́ла n.

2) руль -я́ m., абара́нак -ка m.; круг -а m.

a ship’s wheel — стырно́ n., руляво́е ко́ла, штурва́л -а m.

a potter’s wheel — ганча́рны круг

3) Figur. машы́на f., мэхані́зм -у m.

the wheels of state — дзяржа́ўная машы́на

4) informal самахо́д -а m.; ро́вар, веласіпэ́д -а m.

2.

v.

1) круці́цца, вярце́цца

2) ве́зьці на ко́лах

3) informal калясі́ць

- at the wheel

- wheels

- wheels within wheels

- big wheel

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)