верхагля́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Той, каму ўласціва верхаглядства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

садзе́йнік, ‑а, м.

Той, хто садзейнічае каму‑, чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спадчынада́вец, ‑даўца, м.

Асоба, якая перадае спадчыну каму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упі́кі, ‑аў; адз. няма.

Папрокі, абвінавачанні, выказаныя каму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хабарадава́льнік, ‑а, м.

Той, хто дае хабар каму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акампанава́ць (каму-н.) begléiten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

покрови́тельствовать несов. (кому, чему) заступа́цца (за каго, за што); апекава́цца (над кім, над чым); (протежировать) пратэжы́раваць (каму, чаму); (благожелательствовать) спрыя́ць (каму, чаму, развіццю чаго); (защищать) абараня́ць (каго, што); (охранять) ахо́ўваць (каго, што); (поддерживать) падтры́мліваць (каго, што); (делать поблажку) патура́ць (каму, чаму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прада́ць, -да́м, -дасі́, -да́сць; -дадзім, -дасце́, -даду́ць; -да́ў, -дала́, -ло́; -да́й; -да́дзены; зак., каго-што.

1. Аддаць каму-н. за плату (пра гандлёвую здзелку).

П. хату.

2. перан. Выдаць каго-н., здрадзіць каму-, чаму-н.

П. сябра.

|| незак. прадава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць.

|| наз. про́даж, -у, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неповинове́ние ср. (неподчинение) непадпара́дкаванне, -ння ср. (каму); (непокорность) непако́рнасць, -ці ж. (каму); (непослушание) непаслушэ́нства, -ва ср.;

неповинове́ние властя́м непадпара́дкаванне (непако́рнасць) ула́дам;

оказа́ть неповинове́ние вы́казаць непаслушэ́нства (непако́рнасць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проще́ние

1. (действие) дарава́нне, -ння ср. (каму, чаму); прабачэ́нне, -ння ср. (каму, чаму);

проще́ние долго́в дарава́нне даўго́ў;

2. (извинение) прабачэ́нне, -ння ср.;

◊

прошу́ проще́ния прашу́ прабачэ́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)