неповинове́ние ср. (неподчинение) непадпара́дкаванне, -ння ср. (каму); (непокорность) непако́рнасць, -ці ж. (каму); (непослушание) непаслушэ́нства, -ва ср.;

неповинове́ние властя́м непадпара́дкаванне (непако́рнасць) ула́дам;

оказа́ть неповинове́ние вы́казаць непаслушэ́нства (непако́рнасць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)