гала́га

(фр. galago, з афр. моў)

млекакормячае падатрада паўмалпаў, якое жыве ў трапічных лясах Афрыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіпо́ма

(н.-лац. hypoma)

павук сям. павукоў-пігмеяў, які жыве на высокай траве і кустах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

літыфа́нтэс

(н.-лац. lithyphantes)

павук сям. цянётнікаў, які жыве на паверхні глебы ў сухіх мясцінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сі́тыкус

(н.-лац. sitticus)

павук сям. скакуноў, які жыве на адкрытых сонечных месцах, у хмызняку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэгена́рыя

(н.-лац. tegenaria)

павук сям. лейкавых, які жыве ў жылых памяшканнях і іншых пабудовах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шымпанзэ́

(фр. chimpanzé, ад кангалезскага cim-penze)

чалавекападобная малпа, якая жыве ў лясах трапічнай Афрыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эва́рха

(н.-лац. evarcha)

павук сям. скакуноў, які жыве ў разнатраўі на ўзлесках, паблізу вадаёмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пансіяна́т, ‑а, М ‑наце, м.

1. Поўнае ўтрыманне таго, хто жыве дзе‑н. (у некаторых навучальных установах, на курортах і пад.).

2. Від гасцініцы, дзе можна атрымаць месца для начлегу, для стаянкі аўтамабіляў і пад.

[Фр. pensionnat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плывуне́ц, ‑нца і ‑нцу, м.

1. ‑нца. Жук, які жыве ў стаячай або павольна цякучай прэснай вадзе.

2. ‑нцу. Водная расліна з шарыкападобнымі пухіркамі на лісцях, якія служаць для вылоўлівання і пераварвання дробных жывёлін планктону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяздо́мак, ‑мка, м.

Разм. Той, хто не мае свайго жылля і сям’і; беспрытульны чалавек, валацуга. [Каліта:] — Усе маюць свае хаты, адзін старшыня, як бяздомак, жыве на чужой кватэры. Паслядовіч. Не адразу некрашоўцы пазналі бяздомка Амелю. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)