шасцёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Лічба

6.

2. Назва чаго-н., што змяшчае шэсць адзінак, напр.: запрэжка ў шэсць коней, група з шасці чалавек, шлюпка з трыма парамі вёсел, карта, дошчачка даміно з шасцю ачкамі і пад.

3. Назва чаго-н., абазначанага лічбай 6 (разм.).

Тут спыняецца ш. (пра аўтобус, тралейбус і пад.).

4. Дэталь у малатарні; шасцярня².

|| прым. шасцёрачны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ekipa

ekip|a

ж. калектыў, група; атрад; брыгада;

~a łączności — шэфская брыгада;

~a sportowa — спартыўная каманда;

~a archeologiczna — археалагічная экспедыцыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

піке́т 1, ‑а, М ‑кеце, м.

Невялікі ваенны вартаўнічы атрад; застава. На палове квартала .. [Васіль Пятровіч] убачыў пікет мінёраў. Карпаў. // У капіталістычных краінах — група бастуючых рабочых, выдзеленая для нагляду за парадкам у часе забастоўкі, а таксама група дэманстрантаў, якая ахоўвае дэманстрацыю ад нападу. [Навічкі] не ўдзельнічалі нават у пікетах, якія рабочыя выставілі ля фабрычных варот. Лынькоў.

[Фр. piquet.]

піке́т 2, ‑а, М ‑кеце, м.

Спец.

1. Пункт мясцовасці, які знаходзіцца на адпаведнай адлегласці ад другога пункта і адзначаны пры нівеліраванні колікам, забітым роўна з паверхняй зямлі. // Калон з нумарам, забіты ў зямлю пры нівеліраванні.

2. Адзінка вымярэння даўжыні чыгуначных ліній, роўная ў СССР 100 м.

[Фр. piquet.]

піке́т 3, ‑а, М ‑кеце, м.

Старадаўняя гульня ў карты.

[Фр. piquet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбані́лавы

(ад лац. carbo, -onis = вугаль)

які належыць да вугляроду;

к-ая група — двухвалентная група, якая складаецца з аднаго атама вугляроду і аднаго атама кіслароду і з’яўляецца састаўной часткай альдэгідаў і кетонаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

акрадэрматы́т

(ад акра- + дэрматыт)

група хвароб з выключным або пераважным пашкоджаннем скуры канечнасцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аперо́н

(ад лац. operare = працаваць)

група генаў, якія вызначаюць сінтэз функцыянальна звязаных ферментаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

bandwagon

[ˈbænd,wægən]

n.

1) фурго́н з арке́страй

2) informal папуля́рны, мо́дны рух, гру́па ці плынь

to join the bandwagon — далучы́цца да перамо́жнага бо́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

complex

1. [,kɑ:mˈpleks]

adj.

1) скамплікава́ны

2) склада́ны

2. [ˈkɑ:mpleks]

n.

1) ко́мплекс, гру́па буды́нкаў

2) Psych. ко́мплекс -у m.

inferiority complex — кампле́кс непаўнава́ртасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sextet, sextette

[sekˈstet]

n.

1) сэкстэ́т -у m.

а) кампазы́цыя для шасьцёх галасо́ў або́ інструмэ́нтаў

б) гру́па з шасьцёх выкана́ўцаў

2) шасьцёрка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Hort

m -(e)s, -e

1) скарб

2) прыту́лак, прыста́нішча, апі́рышча

~ des Frеdens — апло́т мі́ру

3) гру́па падо́ўжанага дня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)