засакрэ́ ціць , ‑рэчу, ‑рэціш, ‑рэціць; зак. , каго -што
1. Зрабіць сакрэтным, недаступным для агульнага карыстання, азнаямлення і пад. Засакрэціць дакументы. Засакрэціць вынаходства.
2. Разм. Дапусціць каго ‑н. да сакрэтнай работы. Засакрэціць супрацоўніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разлюбі́ ць , ‑люблю, ‑любіш, ‑любіць; зак. , каго -што
Пакінуць, перастаць любіць каго ‑, што‑н. [Маці:] — Ты .. [Тальку] не любіш, сынок? — Разлюбіў, — буркнуў Вова. Марціновіч . А мы, ірвануўшыся ў космас, Сваёй не разлюбім зямлі. Панчанка .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тытулава́ нне , ‑я, н.
Называнне каго ‑н. адпаведна тытулу (у 1 знач.), чыну, званню, а таксама слоўная формула, якой тытулуюць каго ‑н. Наконт тытулавання па бацьку .. [Іван Мацвеевіч] зараз жа расказаў пікантны анекдот. Бядуля .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
улюбі́ ць , улюблю, улюбіш, улюбіць; зак. , каго -што
1. Прымусіць каго ‑н. пакахаць сябе. Дзяўчына ўлюбіла ў сябе хлопца.
2. Разм. Палюбіць што‑н., захапіцца чым‑н. Я ўлюбіў кнігі з дзяцінства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́ спаведаць
1. рэл é ichte á bnehmen*; bé ichten lá ssen*;
2. разм прабраць каго -н за што -н ú nterputzen vt á bkanzeln vt í ten [-´vi:-] lé sen* (каго -н D
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вінава́ ціць beschú ldigen vt
вінава́ ціць каго -н у чым -н за што -н j-n é iner Sá che (G ú ldigen;
вінава́ ціць каго -н у крадзяжы́ j-n í ebstahls á nklagen [beschú ldigen]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прыліпа́ ць , прылі́ пнуць
1. fé stkleben vi s é ben blé iben*, hängen blé iben*;
2. разм прыставаць ) sich á nhängen (да каго -н A á lse gé hen* (да каго -н D
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
notice
[ˈnoʊtəs]
1.
n.
1) назіра́ ньне n. а́ га f.
to take notice — назіра́ ць, заўважа́ ць
to take no notice of it — не зварача́ ць зусі́ м ува́ гі на гэ́ та
2) заўча́ снае паведамле́ ньне, перасьцяро́ га
3) абве́ стка f.
4) папярэ́ джаньне n.
to give notice — паведамля́ ць; папераджа́ ць (аб звальне́ ньні з пра́ цы)
to give somebody a month’s notice — папярэ́ дзіць каго́ -н. (аб звальне́ ньні з пра́ цы) ме́ сяц напе́ рад
at (on) short notice — за́ раз жа, незадо́ ўга, за каро́ ткі тэ́ рмін
5) агля́ д -у m. э́ нзія f.
2.
v.
1) заўважа́ ць, прыкмяча́ ць каго -штоа́ ць ува́ гу на каго́ -што
2) зга́ дваць пра што , спасыла́ цца на каго́ -што
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
манасты́ р , -а́ , мн. ы́ , -о́ ў, м.
1. Рэлігійная абшчына манахаў або манашак, якая ўтварае царкоўна-гаспадарчую арганізацыю.
Мужчынскі м.
Жаночы м.
2. Тэрыторыя, царква і жылыя памяшканні такой абшчыны.
◊
Падвесці пад манастыр каго разм. ) — паставіць каго -н. у вельмі непрыемнае, цяжкае становішча.
|| прым. манасты́ рскі , -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ме́ ціць ², ме́ чу, ме́ ціш, ме́ ціць; незак.
1. у каго -што . Старацца папасці ў каго -, што-н.
М. у звера.
2. з інф. Мець намер, намервацца ажыццявіць якое-н. дзеянне.
М. укусіць.
3. Імкнуцца заняць якое-н. становішча, пасаду (разм. ).
|| зак. наме́ ціць , -ме́ чу, -ме́ ціш, -ме́ ціць; -ме́ чаны (да 2 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)