Verbum

радзі́ма, -ы, ж.

1. Бацькаўшчына, родная краіна.

Абарона Радзімы.

2. Месца нараджэння, узнікнення, паходжання каго-, чаго-н.

Паехаць на сваю радзіму.

Радзіму, як і маці, не выбіраюць (прыказка).

разма́х, -у, м.

1. гл. размахнуцца.

2. Велічыня хістання, вагання якога-н. цела; амплітуда.

Р. маятніка.

3. Адлегласць паміж крайнімі пунктамі чаго-н. разгорнутага, распасцёртага, разнятага.

Р. крылаў.

раскіда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. раскідацца.

2. Не цэнячы чаго-н., дарэмна траціць, не імкнуцца ўтрымаць што-н. пры сабе (разм.).

Не было магчымасці р. часам.

рэгуліро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік, спецыяліст, які займаецца рэгуліроўкай чаго-н.

Р. дарожнага руху.

Р. механізмаў.

|| ж. рэгуліро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. рэгуліро́ўшчыцкі, -ая, -ае.

сарцаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

1. Сярэдняя частка сцябла, ствала або кораня раслін.

2. Унутраная, сярэдняя частка чаго-н., напр., плода.

С. яблыка.

|| прым. сарцаві́нны, -ая, -ае.

саскаўзну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.

Спусціцца, з’ехаць зверху ўніз, зваліцца з чаго-н. коўзаючыся.

Лыжа хутка саскаўзнула з нагі.

|| незак. саско́ўзваць, -аю, -аеш, -ае.

сачы́ць², сачу́, со́чыш, со́чыць; незак.

1. Пра вадкасць: выцякаць па кроплі, струменьчыкам; цячы.

2. Здабываць што-н. з чаго-н.

С. мёд з сотаў.

|| наз. сачэ́нне, -я, н.

сімвалізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; зак. і незак., што (кніжн.).

З’явіцца (з’яўляцца) сімвалам (у 1 знач.) чаго-н.

Хор у спектаклі сімвалізуе адзінства народа.

|| наз. сімваліза́цыя, -і, ж.

слаі́ць, слаю́, слаі́ш, слаі́ць; слаі́м, слаіце́, слая́ць; незак., што.

Рабіць слаі з чаго-н.

С. цеста.

|| наз. слае́нне, -я, н. і (разм.) сло́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

со́ты², -ая, -ае.

1. гл. сто.

2. Які атрымліваецца пры дзяленні на сто.

Сотая частка.

3. у знач. наз. со́тая, -ай, ж. Сотая частка чаго-н.

Дзве сотыя.