аргана́ўты

(гр. Argonautai, ад Argo = назва карабля + nautes = мараплавец)

1) міф. група старажытнагрэчаскіх герояў, якія плавалі ў Калхіду па залатое руно;

2) перан. адважныя мараплаўцы, шукальнікі прыгод на моры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аргані́зм

(фр. oiganisme, ад с.лац. organismus)

1) усякая жывая істота або расліна;

2) сукупнасць фізічных і духоўных уласцівасцей чалавека;

3) перан. тое, што ўяўляе сабой складанае арганізаванае адзінства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арэапа́г

(ад гр. Areios pagos = узгорак бога вайны Арэса ў Афінах)

1) вышэйшы судова-палітычны орган у Стараж. Афінах;

2) перан. сход аўтарытэтных асоб для вырашэння якіх-н. пытанняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аске́т

(гр. asketes)

1) рэлігійны падзвіжнік, які знясільвае сябе постам і доўгай малітвай;

2) перан. чалавек, які адмаўляецца ад жыццёвых задавальненняў, абмяжоўваецца самым неабходным і вядзе строгі спосаб жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

галго́фа

(гр. Golgotha = узгорак паблізу Іерусаліма, дзе, паводле біблейскіх паданняў, праводзілася пакаранне і дзе быў распяты Хрыстос, ад арам. gulgulta = чэрап)

перан. месца пакарання, сімвал падзвіжніцтва і маральных пакут.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гандлява́ць

(польск. handlować, ад ням. handeln)

1) весці гандаль, прадаваць і купляць тавары;

2) займацца гандлем як прафесіяй;

3) перан. паступацца чым-н. высакародным дзеля нажывы (напр. г. сумленнем).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гіпно́з

(фр. hypnose, ад hypnos = сон)

1) стан, падобны на сон, які выклікаецца ўнушэннем і суправаджаецца падпарадкаваннем волі спячага таму, хто ўсыпляе; перан. сіла ўплыву, уздзеяння, уласцівая каму-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэ́спат

(с.-лац. despotus, ад гр. despotes)

1) жорсткі самадзяржаўны правіцель з неабмежаванай уладай у старажытных рабаўладальніцкіх дзяржавах Усходу, у балканскіх краінах перыяду сярэдневякоўя;

2) перан. жорсткі чалавек, тыран.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

іеро́гліфы

(гр. hieroglyphoi = свяшчэнныя знакі)

1) фігурныя знакі ў ідэаграфічным пісьме (гл. ідэаграфія), якія абазначаюць цэлыя паняцці, словы або склады (напр. старажытнаегіпецкія іерогліфы, кітайскія іерогліфы); 2) перан. неразборлівы почырк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кага́л

(ст.-яўр. kahal = сход)

1) яўрэйская абшчына ў старажытнай Польшчы, Вялікім княстве Літоўскім, а таксама ў Расійскай імперыі ў 1772—1844 гг.;

2) перан. шумны бязладны натоўп, зборышча.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)