узбунтава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак.
1. Падняць бунт, паўстанне.
2. Прыйсці ў стан непакою, трывогі, узбударажыцца, усхвалявацца.
Ён узбунтаваўся, прачытаўшы такое.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакрыцца хвалямі, прыйсці ў рух.
Рака ўзбунтавалася.
|| незак. узбунто́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ціму́раўцы, -раўцаў, адз. -равец, -раўца, м.
У СССР у перыяд Вялікай Айчыннай вайны і адразу пасля яе: удзельнікі дзіцячага патрыятычнага руху, якія аказвалі дапамогу сем’ям франтавікоў, інвалідам вайны, адзінокім састарэлым людзям [ад імя Цімура, героя аповесці А.
Гайдара].
|| прым. ціму́раўскі, -ая, -ае.
Ц. рух.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Bewégung
f -, -en
1) рух
sich in ~ sétzen — прыхо́дзіць у рух, зару́хацца
2) хвалява́нне, узру́шанасць
3) жэст
4) вайск. мане́ўр; перамяшчэ́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
herúm=
аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на:
1) кругавы рух: herúmfahren* аб’язджа́ць
2) рух без пэўнага напрамку: herúmgehen* расха́джваць, хадзі́ць туды́-сюды́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Мык у фразе мык а мык! — ’частае хаджэнне, рух, кіданне’ (Гарэц.), Уявіцца і так жа раптоўна знікнуць’ (Нас.). Да мыкаць^ (гл.). Гл. таксама мызь.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пару́ха ’трывога, замяшанне’ (Нас., Гарэц., Яруш.). Да рух, рушыць (гл.). Да таго ж кораня парушэнне ’душэўная трывога’ (Нас., Гарэц., Яруш.), парашаны ’псіхічна хворы’ (Сцяшк.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Перачэ́ркнуць ’пераскочыць’ (Сцяшк. Сл.). Мабыць. больш імаверна можна дапусціць генетычную сувязь з гукапераймальным імітатывам чэрні — пра хуткі рух, параўн. гродз. чэрхагіь ’чыркаць, запальваць запалкі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Míssgriff
m -(e)s, -e памы́лка, про́мах, фальшы́вы рух [прыём]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Hin
ein éwiges ~ und Her — пастая́нная [ве́чная] мітусня́, пастая́нны [заўсёдны] рух
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
акіянагра́фія, ‑і, ж.
Раздзел акіяналогіі, які вывучае форму, памеры і глыбіню акіянаў і мораў, характар іх берагоў, будову дна, рух вады і яе хімічныя ўласцівасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)