ара́хіс, ‑у, м.

1. Травяністая алейная бабовая расліна.

2. зб. Плады гэтай расліны, якія спажываюцца; земляныя або кітайскія арэхі.

[Ад грэч. arachis — зелле.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтахто́ны, ‑аў; адз. аўтахтон, ‑а, м.

Карэннае, спрадвечнае насельніцтва краіны; абарыгены. // Жывёлы або расліны, якія ўзніклі на данай тэрыторыі.

[Грэч. autochthon — тубылец, туземец.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баклажа́н, ‑а, м.

1. Паўднёвая аднагадовая агародная расліна сямейства паслёнавых.

2. Мясісты плод гэтай расліны сіняга або фіялетавага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клубняпло́ды, ‑аў; адз. клубняплод, ‑а, М ‑дзе, м.

Харчовыя, кармавыя і тэхнічныя расліны, якія ўтвараюць на падземных сцяблах клубні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фейхо́а,

1. Кустовая вечназялёная расліна сямейства міртавых.

2. Плод гэтай расліны з моцным пахам, які напамінае пах суніц, ананаса.

[Ісп. Feijoa.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эктапаразі́ты, ‑аў; адз. эктапаразіт, ‑а, М ‑зіце, м.

Расліны або жывёлы, якія паразітуюць на паверхні жывёльнага або расліннага арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odżywiać

незак. [od-żywiać] карміць, жывіць;

odżywiać rośliny — падкормліваць расліны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

potted [ˈpɒtɪd] adj.

1. гаршко́вы, пакаёвы (пра расліны);

a potted plant гаршко́вая, пакаёвая раслі́на

2. BrE кансервава́ны;

potted meat мясны́ паштэ́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сачаві́ца, -ы, ж.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства бабовых, а таксама круглае зерне гэтай расліны.

|| прым. сачаві́чны, -ая, -ае.

С. суп (прыгатаваны з насення сачавіцы).

◊

(Прадацца) за сачавічную поліўку (кніжн., пагард.) — здрадзіць чаму-н. важнаму з-за дробязнай выгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухдо́льны, -ая, -ае (спец.).

1. Які складаецца з дзвюх семядоль.

Двухдольныя расліны.

2. у знач. наз. двухдо́льныя, -ых. Клас пакрытанасенных раслін, зародак якіх складаецца з дзвюх семядоль.

3. Які складаецца з дзвюх рытмічных долей, частак.

Д. памер верша.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)