капита́льный капіта́льны;

капита́льный труд капіта́льная пра́ца;

капита́льная стена́ капіта́льная сцяна́;

капита́льное строи́тельство капіта́льнае будаўні́цтва;

капита́льный ремо́нт капіта́льны рамо́нт;

капита́льным о́бразом капіта́льным чы́нам, капіта́льна, грунто́ўна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́тарга

(гр. katergon = галера)

1) від пакарання за крымінальнае злачынства або палітычную дзейнасць — зняволенне з цяжкай прымусовай працай, а таксама месца такой працы;

2) перан. цяжкая праца, невыноснае жыццё.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

sideline [ˈsaɪdlaɪn] n. неасно́ўная пра́ца; тава́ры, які́я не з’яўля́юцца гало́ўнымі;

Writing is his sideline. Ён мае пабочны заробак ад таго, што піша (артыкулы, эсэ і да т.п.).

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

full-time

[,fʊlˈtaɪm]

adj.

по́ўначасо́вы

a full-time job — пра́ца на по́ўны працо́ўны час

full-time worker — шта́тны працаўні́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

акура́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які захоўвае парадак, дакладнасць. Акуратны вучань. □ Рыгорка рабіў, што хацеў, і нават лічыўся акуратным брыгадзірам. Дуброўскі.

2. Які ўтрымліваецца ў парадку, старанна зроблены, дакладна выкананы або выконваецца (пра дзеянне, прадмет). Акуратная праца. Акуратнае адзенне. □ Ніколі яшчэ не было такога акуратнага ворыва. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вольнанаёмны, ‑ая, ‑ае.

1. Які працуе па вольнаму найму, штатны. Вольнанаёмны рабочы. // Які выконваецца па вольнаму найму, дагавору. Вольнанаёмная праца.

2. Які працуе ў ваенным ведамстве, але не з’яўляецца ваеннаслужачым. Вольнанаёмны персанал ваеннага шпіталя. // у знач. наз. вольнанаёмны, ‑ага, м. Той, хто працуе на такой штатнай пасадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sprawdzian, ~u

м.

1. крытэрый; паказчык; шаблон;

2. школьн.. тэст; праверачная праца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mozolny

mozoln|y

кніжн. цяжкі, знясільвальны; мазольны;

~a praca — мазольная (цяжкая) праца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прыпа́р, ‑у, м.

1. Душная гарачыня, спякота ў паветры ад сонца. Іскрыцца сонейка. Прыпар. Бялевіч. То ў бубны дахаў снежны вецер біў, То навальніца у прыпар грымела, Трубач над зыркім вогнішчам трубіў — І ўсё было да болю зразумела. Грахоўскі.

2. Напружаная летняя праца ў полі (у час касьбы, жніва). Следам за сенакосам падыходзіў жніўны прыпар. Асіпенка. У самы прыпар прыехала на хутар бабка Югася, каб паглядзець дзяцей, пакуль маці і бацька будуць ўпраўляцца з касьбою і жнівом. С. Александровіч. // перан. Найбольш напружаная праца, якая наступае час ад часу, а таксама перыяд такой працы. Кафедры правяралі выкананне вучэбных планаў і паспешліва рыхтаваліся да чарговага інстытуцкага прыпару. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sweaty [ˈsweti] adj.

1. по́тны;

sweaty odour пах по́ту

2. то́е, што выкліка́е паце́нне;

a sweaty day гара́чы і вільго́тны дзень;

a sweaty piece of work ця́жкая пра́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)