Вадзяну́ха ’дзень перад хрышчэннем’, вадзяная каляда ’тс’ (Клім.). Да вадзяны́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кне́жыць ’плакаць перад шлюбам (пра нявесту)’ (Кліх). Гл. княгіня 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перале́часты (пырылі́частый) ’мінулагодні’ (Клім.). Да перад‑ і ле́та ’год’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скана́нне, ‑я, н.

1. Смерць. Сказалі хлопцы так перад скананнем: «Не расстаёмся, не!» Пысін. Скананне скорае пужае.. [бабулю]. Бядуля.

2. перан. Канец. Восень нарадзіла ясноту хоць перад скананнем дня. Чорны.

•••

Да сканання — тое, што і да (самага) скону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагіна́цца sich bíegen*, sich krümmen, sich dúrchbiegen*; перан пагард (перад кім-н bei D) sich éinschmeicheln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

расша́рквацца разм

1. éinen Krátzfuß máchen;

2. перан kátzbuckeln неаддз vi (перад кім-н vor D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

скон м Énde n -s; Tod m -es; Ábleben n -s;

пе́рад сконам vor dem Tod

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аздабні́чка ’дзяўчына, якая доўга прыхарошваецца перад люстэркам’ (КЭС, лаг.). Гл. аздоба.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перадні́чы ’перадавы’ (Нас.; Варл.). Калька з польск. przodowniczy ’тс’ < przód ’перад’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аба..., прыстаўка (гл. а... ​1).

Ужываецца замест «а... ​1» і «аб...»: 1) перад збегам зычных: абабраць, абагнаць, абазваць, абазначыць; 2) перад зычнымі «б», «п» з наступным апострафам (’), а ў некаторых выпадках і без яго: абаб’ю, абап’ю, абабіць, абаперціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)