скрэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што (разм.).

1. Пакрыць рознымі штрыхамі, закрэсліць у многіх месцах.

С. увесь сшытак.

2. Унесці многа паправак.

С. артыкул.

|| незак. скрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

наплы́сці сов.

1. в разн. знач. наплы́ть;

н. на ка́мень — наплы́ть на ка́мень;

у раку́ ~лыло́ мно́га сме́цця — в ре́ку наплы́ло мно́го му́сора;

2. перен. нахлы́нуть;

~лыло́ мно́га наро́ду — нахлы́нуло мно́го наро́да;

~лылі́ ўспамі́ны — нахлы́нули воспомина́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

арэ́нга

(н.-лац. arenga, ад малайск. arenga)

пальма з кронай перыстага лісця, пашыраная ў тропіках Азіі і Аўстраліі; дае сок, што змяшчае многа цукру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лю́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, дзе прысутнічае многа людзей; мнагалюдны. Людны сход. Людны рынак. // Такі, дзе бывае звычайна многа прахожых, праезджых. Людная вуліца. Людная дарога. □ У гэты ранішні час пераезд становіцца людным, бойкім. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Крумі́ць ’прагна і многа есці’ (Бяльк.). Гукапераймальнае. Параўн. рус. хрумкать ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Лагандзі́ць ’балбатаць, многа гаварыць’ (ваўк., Сл. паўн.-зах.). Да паганіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Нетварэ́нна ’безліч, вельмі многа’: Уюноў там було нетворэнно (ТС). Гл. несатварэнны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Füllhorn

n -(e)s міф. рог, з яко́га ўсяго́ мно́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schmérzenskind

n -(e)s, -er дзіця́ [чалаве́к], яко́е [які́] прычыня́е мно́га турбо́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

vitamínreich

[vi-]

a бага́ты на вітамі́ны, які́ ўтры́млівае мно́га вітамі́наў, вітаміно́зны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)