Verbum

раве́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек аднолькавага ўзросту з кім-н.

Мы з ім равеснікі.

|| ж. раве́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

разгарадзі́цца, -раджу́ся, -ро́дзішся, -ро́дзіцца; зак., з кім.

Аддзяліцца адзін ад аднаго агароджай, перагародкай.

Р. з суседзямі парканам.

|| незак. разгаро́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

раззнаёміць, -млю, -міш, -міць; зак., каго (разм.).

1. Прывесці да зрыву знаёмства з кім-н.

Р. сяброў.

2. Перазнаёміць з усімі, многімі.

стасава́цца, -су́юся, -су́ешся, -су́ецца; -су́йся; незак.

Быць, знаходзіцца ў адпаведнасці з кім-, чым-н.

Учынак не стасуецца з яго характарам і выхаваннем.

сябро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

1. Асоба жаночага полу, якая сябруе з кім-н.

2. Пра каханую жанчыну.

прасі́ць, прашу́, про́сіш, про́сіць; незак.

1. каго (што), чаго, аб кім-чым і з інф. Звяртацца да каго-н. з просьбай аб чым-н.

П. дапамогі. П. літасці.

2. каго (што), за каго (што), аб кім (чым). Клапаціцца аб кім-н., заступацца за каго-н.

П. за таварыша.

3. каго (што). Запрашаць, зваць.

П. гасцей за стол.

4. што. Назначаць цану (разм.).

Колькі просіш за хату? (якая цана?).

5. што і без дап. Жабраваць (уст.).

П. міласціну.

|| зак. папрасі́ць, -рашу́, -ро́сіш, -ро́сіць (да 1—3 знач.).