Чэрыкаў,

горад у Магілёўскай вобласці.

т. 17, с. 335

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ме́сца 1 ’прастора, пункт, мясцовасць’ (ТСБМ, Касп., Кліх, Янк. I), месцейка ’тс’ (Др.-Падб.), месцечка ’мясцінка’ (Янк. 3.), ст.-бел. мѣстце, мѣстцо ’месца’, ст.-рус. мѣстьце (XV ст.). Да ме́ста 1 (гл.).

Ме́сца 2 месцо ’рыначная плошча’ (Кліх), ’мястэчка’ (валож., іўеў., навагр., беласт., Сл. ПЗБ). Да месца 1. У выніку кантамінацыі бел. месца ’месца’ і места ’горад’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

закарце́ць сов., безл., разг., неодобр. си́льно захоте́ться;

яму́ ~це́ла сяго́ння пае́хаць у го́рад — ему́ си́льно захоте́лось сего́дня пое́хать в го́род

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

некро́паль

(ад некра- + гр. polis = горад)

1) вялікі могільнік у краінах Стараж. Усходу і антычным свеце;

2) месца, дзе пахаваны славутыя людзі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

blitz​2 [blɪts] v.

1. гвалто́ўна напада́ць, атакава́ць, імклі́ва наступа́ць;

They blitzed the town with tanks. Танкі атакавалі горад.

2. бамбі́ць, рабі́ць налёт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Джыбу́ці нескл м

1. Dschibúti n -s (дзяржава);

2. DschibútiStadt n -s (горад)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Порт-Мо́рсбі нескл м Port Moresby [-´mɔ:rsbi] n -s (горад, сталіца Папуа-Новай Гвінеі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кіёск, ‑а, м.

Невялікая лёгкая будыніна для дробнага гандлю. Кніжны кіёск. Газетны кіёск. □ Буднік у першым жа кіёску купіў паперы і, напісаўшы на ёй некалькі слоў, заспяшаў у горад. Галавач.

[Фр. kiosque з перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марафе́т, ‑у, М ‑феце, м.

Разм. У выразе: наводзіць марафет — прыхарошвацца, прыводзіць у парадак свой знешні выгляд (прычоску, бровы, губы і пад.). // Падчышчаць, упрыгожваць што‑н. (кватэру, горад і пад.).

[Тур. marifet — майстэрства, спрыт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́ліс ​1, ‑а, м.

Дакумент аб страхаванні жыцця, маёмасці і пад. Страхавы поліс.

[Фр. police.]

по́ліс ​2, ‑а, м.

Гіст. У рабаўласніцкім грамадстве — горад-дзяржава, асобая форма сацыяльна-эканамічнай і палітычнай арганізацыі.

[Грэч. polic.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)