Verbum

перанапру́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

Вельмі моцна, празмерна напружыць.

П. сілы.

|| незак. перанапру́жваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перанапру́жванне, -я, н.

бяскро́ўны, -ая, -ае.

1. Які змяшчае ў сабе малую колькасць крыві; вельмі бледны.

Бяскроўныя вусны.

2. Які адбываецца без кровапраліцця.

Бяскроўная перамога.

мікрако́см, -у, м.

1. Свет вельмі малых велічынь (атамаў, малекул і г.д.); проціл. макракосм.

2. У філасофіі: свет чалавека як адлюстраванне Сусвету.

мярзля́к, мерзляка́, мн. мерзлякі́, мерзляко́ў, м. (разм.).

Чалавек, вельмі адчувальны да холаду, марозу.

|| ж. мярзля́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

клі́нкер, -у, м. (спец.).

Вельмі моцны вогнетрывалы і воданепранікальны штучны камень, а таксама абпаленая да спякання цэментная сыравіна.

|| прым. клі́нкерны, -ая, -ае.

скна́ра, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, скнар (разм.).

Вельмі скупы чалавек.

пушы́сты, -ая, -ае.

1. Пакрыты мяккім густым пухам, мяккай шэрсцю.

П. кот.

2. Вельмі мяккі, лёгкі.

Пушыстыя валасы.

|| наз. пушы́стасць, -і, ж.

пяке́льны, -ая, -ае.

1. гл. пекла.

2. перан. Вельмі моцны, а таксама нясцерпны (пра што-н. непрыемнае; разм.).

Пякельная спёка.

П. боль.

часці́ць, чашчу́, часці́ш, часці́ць; часці́м, часціце́, часця́ць; незак. (разм.).

Вельмі хутка, часта (часцей, чым трэба) выконваць якія-н. дзеянні, рухі і пад.