павыпіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Выпхнуць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыпіхаць няпрошаных гасцей. Павыпіхаць рамы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыпэ́цквацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Выпацкацца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Дзеці павыпэцкваліся. Рукі павыпэцкваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павырато́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Выратаваць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыратоўваць палонных. Павыратоўваць рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падалуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Далучыць усіх, многіх або ўсё, многае да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падасі́навік, ‑а, м.

Ядомы грыб з чырвонай або чырвона-бурай шапкай. [Зіна Бандарчык] працягнула Веньяміну два крамяныя, чырвонагаловыя падасінавікі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаласава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., чаго.

Разм. Неакуратна, нядбайна нарэзаць або нарваць палосамі многа чаго‑н. Напаласаваць паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натапі́ць, ‑таплю, ‑топіш, ‑топіць; зак., чаго.

Растапіць або вытапіць у якой‑н. колькасці. Натапіць воску. Натапіць збан масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начыта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Прачытаць у нейкай або вялікай колькасці. Начытаць многа лекцый студэнтам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працатэрапі́я, ‑і, ж.

Прымяненне ў медыцыне працэсаў працы з мэтай аднаўлення працаздольнасці чалавека або функцый пэўных яго органаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́сьбіт, ‑а, М ‑біце, м.

Уст. Той, хто звяртаецца з просьбай, прашэннем да каго‑н. або куды‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)