Verbum

гра́зка,

1. Прысл. да гразкі.

2. безас. у знач. вык. Пра наяўнасць гразі дзе‑н. На дварэ гразка.

гу́бна-губны́, ‑ая, ‑ое.

Які ўтвараецца збліжэннем або змыканнем губ; білабіяльны (пра гукі мовы). Губна-губны зычны «б».

бескары́сна,

1. Прысл. да бескарысны.

2. у знач. вык. Дарэмна, дарма. Бескарысна пра гібель пісаць на пергаменце. Куляшоў.

буя́лы, ‑ая, ‑ае.

Пра расліну з занадта буйным націннем, зелянінай. На густым буялым мурагу гуляюць сонечныя зайчыкі. Каршукоў.

астрано́мія, ‑і, ж.

Навука пра нябесныя целы і сістэмы нябесных цел, іх паходжанне, будову, законы руху, хімічны састаў.

[Грэч. astron — зорка і nomos — закон.]

ашкляне́ць, ‑ее.

Стаць падобным на шкло; застыць (пра вочы). І раптам Сярожкавы вочы ажно ашклянелі ад здзіўлення. Васілёнак.

безуса́дачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не памяншае сваіх памераў пры эксплуатацыі, не дае ўсадкі (пра тканіны). Безусадачная матэрыя.

вузкаго́рлы, ‑ая, ‑ае.

1. З вузкім горлам (пра пасуду). Вузкагорлы гладыш.

2. З вузкім праходам, уваходам. Вузкагорлая бухта.

вы́салапіцца, ‑піцца, зак.

Разм. Высунуцца з рота (пра язык). У.. [Мікіты] раптам моцна затрэсліся калені і высалапіўся язык. Лупсякоў.

анато́мія, ‑і, ж.

Навука пра знешнюю і ўнутраную будову жывога арганізма. Анатомія чалавека. // Будова арганізма, органа. Анатомія мозгу.

[Ад грэч. anatomē — рассячэнне.]