жываро́дзячы, ‑ая, ‑ае.
Які дае патомства шляхам нараджэння жывых дзіцянят (пра жывёл, якім увогуле ўласціва адкладанне яец або ікры).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жываро́дзячы, ‑ая, ‑ае.
Які дае патомства шляхам нараджэння жывых дзіцянят (пра жывёл, якім увогуле ўласціва адкладанне яец або ікры).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)