павыту́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Вытурыць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намардава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго.

Разм. Вельмі знясіліць, намучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насмяя́нне, ‑я, н.

Грубы, зневажальны здзек з каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наўю́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Нагрузіць уюкамі. Наўючыць вярблюдаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нелая́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нелаяльнага; нелаяльныя адносіны да каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненаві́сніцтва, ‑а, н.

Адносіны, поўныя нянавісці да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прату́заць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тузаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысцёбнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Аднакр. да прысцёбваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панаўю́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Наўючыць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папамуштрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Разм. Муштраваць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)