*Прыкарэ́нкаваты (прыкорэ́нковатый) ’нізкі, каранасты’ (стол., Нар. лекс.). Утварэнне ад ко́рань (гл.) з развіццём семантыкі. Параўн. рус. дыял. прикорёнок ’тоўсты і маларослы чалавек’, укр. при́корень ’частка ствала каля кораня, пень; невялікі калок, убіты ў зямлю’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гандля́р

(польск. handlarz, ад ням. Handler)

1) той, хто займаецца гандлем;

2) перан. беспрынцыповы чалавек, які гандлюе сваім сумленнем, талентам, перакананнямі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дэбі́л

(н.-лац. debil, ад лац. debilis = слабы)

1) чалавек з лёгкай формай прыроджанай псіхічнай непаўнацэннасці;

2) перан., разм. дурань, тупіца.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

камуніка́бельны

(фр. communicable, ад лац. communicare = аб’ядноўваць)

такі, з якім лёгка ўстанаўліваць кантакты і дамаўляцца аб чым-н. (напр. к. чалавек).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сек’ю́рыці

(англ. security)

1) сістэма дзяржаўнай бяспекі, контрразведка;

2) разм. чалавек або група людзей, якія ажыццяўляюць ахову асобы, што іх наняла.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

зло́сны

1. злой, зло́бный; жёлчный, серди́тый, раздражённый;

з. чалаве́к — злой (зло́бный, жёлчный) челове́к;

з. по́гляд — серди́тый взгляд;

2. (о поступке, чувстве) злой, зло́бный, зло́стный;

3. (ожесточённый) я́рый, я́ростный;

з. во́раг — я́рый (я́ростный) враг;

з. банкру́т — зло́стный банкро́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

corrupt

[kəˈrʌpt]

1.

adj.

1) сапсу́ты, скарумпава́ны, прада́жны, несумле́нны (чалаве́к)

2) сапсу́ты папра́ўкамі, зьме́намі

3) гнілы́, сапсу́ты

2.

v.

1) псава́ць, разбэ́шчваць

2) падкупля́ць

3) перакру́чваць

4) гніць, псава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bower

I [ˈbaʊər]

1.

n.

1) альта́нка f.

2) ле́тнік -у m., ле́цішча n., ха́тка f.

2.

v.t.

абса́джваць дрэ́вамі, рабі́ць за́сень

II [ˈbaʊər]

n.

чалаве́к, які́ кланя́ецца або́ го́рбіцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

propel

[prəˈpel]

v.t. -ll -

пуска́ць у рух, ру́хаць; гна́ць напе́рад, падганя́ць, стымулява́ць

propel a boat by oars — ру́хаць, гнаць чо́вен вёсламі

a person propelled by ambition — чалаве́к гна́ны самалю́бствам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Брысь 1 выклічнік для адгону ката’, брысюга тоўсты кот’ (Гарэц.). Рус. брысь ’тс’. Гукапераймальнае ўтварэнне (гл. Праабражэнскі, 1, 48; Фасмер, 1, 223). З іншага боку, думаюць пра паходжанне ад дзеяслова рус. брыснуть ’адагнаць кошку’ (Шанскі, 1, Б, 205; < бросать, брыкать, брызгать). Брысюга ’тоўсты кот’, можа, адносіцца і да брысь 2 (гл.).

Брысь 2 ’здаравяка-лайдак’ (Яўс.), здаровы, але гультаявалі чалавек’ (Юрч.), ’здаравяка; моцны, мажны мужчына’ (Гарэц.), ’здаровы, чырванатвары чалавек’ (Сцяц.), чырвоны, як брысь’ (Др.-Падб.). Запазычанне з польск. bryś (памяншальнай формы да brytan ’сабака англійскай пароды’, гл. Брукнер, 43). Да семантыкі параўн. брыта́н.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)