АНТАСФЕ́РА

(ад грэч. anthos кветка + сфера),

сфера ўплыву пахучых залоз асобнай кветкі на дзейнасць насякомых — апыляльнікаў раслін (спажыўцоў яе нектару і пылку). Тэрмін увёў сав. вучоны Я.М.Лаўрэнка (1959).

т. 1, с. 385

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аўтра́йт

(англ. outright = прамы, поўны)

простая тэрміновая валютная здзелка, якая прадугледжвае плацяжы па форвардным курсе ў строга вызначаны тэрмін.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бюджэ́т

(фр. budget)

разлік прыходаў і расходаў дзяржавы, прадпрыемства, установы, сям’і на пэўны тэрмін (напр. гадавы б., сямейны б.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ра́та

[польск. rata, ад лац. rata (pars) = вызначаная частка]

адна з частак належнай выплаты, якая ўносіцца ў вызначаны тэрмін.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

usdienen

1.

vt

1) адслужы́ць (пэўны тэрмін)

2) заслужы́ць (узнагароду)

2.

vi адслужы́ць, быць непрыго́дным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lbensdauer

f -

1) праця́гласць жыцця́

auf die ~ — на ўсё жыццё, назаўсёды

2) тэх. тэ́рмін слу́жбы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

prolong [prəˈlɒŋ] v. пралангава́ць, прадаўжа́ць тэ́рмін (чаго́-н.);

drugs that help to prolong life ле́кі, які́я дапамага́юць падо́ўжыць жыццё;

They prolonged their visit by a few days. Яны прадоўжылі свой візіт на некалькі дзён.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гамеаме́рыя

(гр. homoiomereia, ад homoios = падобны + meros = частка)

тэрмін старажытнагрэчаскай філасофіі, які абазначае самую дробную неразбуральную часцінку, а таксама целы, якія складаюцца з мноства аднародных такіх часцінак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

яфеты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да яфетыдаў, які належыць, уласцівы ім. Яфетычныя плямёны.

•••

Яфетычная моватэрмін, які першапачаткова быў уведзены М.Я. Марам для абазначэння роднасці моў Каўказа з семіцкімі і хаміцкімі, затым распаўсюджаны ім на ўсе старажытныя мёртвыя мовы Міжземнаморскага басейна і Пярэдняй Азіі і некаторыя жывыя мовы ў Пірынеях і на Паміры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АФІЦЫЁЗ

(ад лац. officiosus паслужлівы),

1) друкаваны орган, які фармальна не звязаны з урадам, але на справе праводзіць яго палітыку.

2) Тэрмін, які выкарыстоўваецца пры вызначэнні людзей афіц. Колаў.

т. 2, с. 134

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)