ан прост.

1. союз аж, але́ ж;

ан вдруг аж ра́птам;

ан глядь аж гляджу́;

ан нет але́ ж не;

я ду́мал, она́ его́ забы́ла, ан, ви́дно, нет я ду́маў, яна́ пра яго́ забы́лася, але́ ж не;

2. усилительная част. а вось і, а ўсё-такі, а ўсё ж такі, не;

— Ну что, проигра́лся? — Ан нет. Ну што, прайгра́ўся? — А вось і не (не);

— Съе́зжу-ка я в го́род. — Не́зачем! — Ан съе́зжу. З’е́зджу я ў го́рад. — Няма́ чаго́! — А ўсё-такі (а ўсё ж такі) з’е́зджу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

неўвяда́льны, -ая, -ае.

1. Такі, які застаецца свежым, не вяне.

Неўвядальная зелень садоў.

2. перан. Які з цягам часу не траціць свайго значэння, сілы і пад. (высок.).

Неўвядальная слава.

Неўвядальная прыгажосць.

|| наз. неўвяда́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дваі́сты, -ая, -ае.

1. Які складаецца з дзвюх аднародных частак.

Д. след.

2. Такі, які змяшчае ў сабе дзве розныя якасці, часта супярэчлівыя.

Дваістая натура.

Дваістае пачуццё.

Дваістая палітыка крахам канчаецца.

|| наз. дваі́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

выра́зны, -ая, -ае.

1. Такі, у якім кожная дэталь, момант яскрава вылучаюцца.

Выразныя абрысы гор.

В. почырк.

Выразнае вымаўленне.

2. Яскравы, пераканаўчы.

Выразная перавага.

3. Дакладна і ясна сфармуляваны.

В. адказ.

|| наз. выра́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стрэ́ляны, -ая, -ае.

1. Пра дзічыну: забіты са стрэльбы.

Стрэляная качка.

2. Які пабыў у баях, абстраляны.

С. салдат.

3. Такі, у якога стралялі.

4. Выкарыстаны для стральбы.

Стрэляныя гільзы.

Стрэляны верабей — вопытны, бывалы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Такава́сты, такова́стытакі’ (Нар. Гом.). Наватвор з экспрэсіўнай суфіксацыяй, параўн. галавасты, рукасты (гл. Карскі 2-3, 44), да таковы, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

coordination

[koʊ,ɔrdənˈeɪʃən]

n.

1) дапасава́ньне n., узго́дненасьць f.; каардына́цыя f., гармані́йнае супрацо́ўніцтва

2) прыво́джаньне ў такі́ са́мы пара́дак або́ ранг

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

*Такаву́ткі, такову́ткітакі самы’ (беласт., Сл. ПЗБ). Гл. таковы, да словаўтварэння параўн. Карскі 2-3, 44 (магчыма, пад уплывам польскай мовы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

drglichen

a inv такі́, падо́бны (да таго)

und ~ mehr — i да таго́ падо́бнае

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

безыдэ́йны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім адсутнічае ідэйнасць. Безыдэйны твор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)