OK​2 [əʊˈkeɪ] adj. infml до́бры;

Everything is OK. Усё ў парадку;

It’s OK by me. Я не супраць;

Are you (feeling) OK? Ты ў парадку?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

натра́вливать​I несов.

1. (уничтожать отравой) натру́чваць, атру́чваць, труці́ць;

2. охот. напалёўваць;

3. прям., перен., разг. (кого, что, на кого, что) нацко́ўваць; (подстрекать) падбухто́рваць (супраць каго, чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sue

[su:]

v.t. sued, suing

1) падава́ць у суд на каго́, пачына́ць судо́вую спра́ву су́праць каго́

2) прасі́ць

Messengers came suing for peace — Пасланцы́ прыйшлі́ прасі́ць мі́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

узва́жыць перан ábwägen* vt;

◊ узва́жыць усё; узва́жыць усе́ до́вады; узва́жыць усе́ за і су́праць das Für und Wíder ábwägen*;

стара́нна узва́жыць sórgfáltig ábwägen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áufbäumen

(sich) 1) устава́ць на дыбкі́

2) (gegen A) падыма́цца, паўстава́ць (супраць чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábhold

j-m ~ sein — быць су́праць (каго-н., чаго-н.), не спрыя́ць (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пхаць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).

1. каго-што. Дакранацца рэзкім рухам, кароткім ударам, рухам ад сябе, штурхаць.

П. у грудзі.

П. суседа локцем.

П. тачку.

2. каго-што. Паспешліва або з цяжкасцю запіхваць.

П. рэчы ў чамадан.

3. каму што. Прымушаць есці, піць многа ці супраць жадання.

П. ежу дзіцяці.

|| аднакр. пхнуць, -ну, -неш, -не; -нём, -няце́, -нуць; -ні́ (да 1 і 2 знач.).

|| наз. пха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раманты́зм, -у, м.

1. Кірунак у літаратуры і мастацтве канца 18—1-й палавіны 19 ст., прыхільнікі якога выступалі супраць канонаў класіцызму і сцвярджалі неабходнасць стварэння вобразаў ідэальных герояў і пачуццяў, выкарыстоўваючы гістарычныя і народна-паэтычныя тэмы.

2. Мастацкі метад, у якім першаступеннае значэнне адводзіцца суб’ектыўнай пазіцыі мастака ў адносінах да з’яў жыцця і паказу высокага прызначэння чалавека.

3. Настрой думак, светаадчуванне, прасякнутыя ідэалізацыяй рэчаіснасці, летуценнай сузіральнасцю.

|| прым. раманты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супярэ́чнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Узаемадзеянне супрацьпастаўленых і ўзаемазвязаных сутнасцей як крыніц самаруху і развіцця (спец.).

Дыялектычныя супярэчнасці.

2. Палажэнне, пры якім адно (выказванне, думка, учынак) выключае іншае, не сумяшчальнае з ім.

С. у поглядах.

3. Выказванне або ўчынак, накіраваны супраць каго-, чаго-н.; пярэчанне, супярэчанне; процілегласць.

Супярэчнасці па цане на газ і нафту абвастраюць міжнародныя адносіны.

◊

Дух супярэчнасці — імкненне зрабіць не так, а зусім інакш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́ці, прыназ.

Разм. Тое, што і супраць. [Марыля:] Што адзін зробіш проці ўсіх? Не ідуць, мой сынок, рэчкі ўгару і не круціцца крылле ў ветраку проці ветру. Купала. І наш асёл за працу ўзяўся шчыра: Як можна, вушы свае шырай Ён растапырыў, распрастаў І проці сонца стаў. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)