вы́спацца, ‑сплюся, ‑спішся, ‑спіцца; зак.

Сплючы, адпачыць. Выспацца да ўсходу сонца. Добра выспацца. // Паспаць уволю; адаспацца. Была нядзеля, тэрміновай работы не было, і.. [Маша] вырашыла выспацца за ўсе тры начы. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маркі́за ​1, ‑ы, ж.

Жонка або дачка маркіза.

[Фр. marquise.]

маркі́за ​2, ‑ы, ж.

Навес над акном, дзвярыма, балконам для засцярогі ад сонца. // Штора на акно або дзверы, якая апускаецца зверху ўніз.

[Фр. marquise.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навальні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да навальніцы (у 1 знач.). Навальнічны дождж. □ З захаду, насустрач паслабеўшаму ветру, паволі пасоўваліся навальнічныя хмары, засланяючы сонца. Гурскі. // З частымі навальніцамі. Навальнічнае лета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наўско́с, прысл. і прыназ.

Тое, што і наўскасяк. Сонца схілілася к захаду і ўжо наўскос кідала праменні ў вокны. Пестрак. [Бесо] пачаў узнімацца ўгору, ідучы ў падножжы наўскос стромага спаду. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пульхне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Станавіцца пульхным, пульхнейшым, пухлым. У шырокай печы ля парога весела гарэлі дровы, клекаталі.. чыгуны і ўвачавідкі пульхнеў на патэльні жоўты, як паўдзённае сонца, блін. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фаса́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фасада. Фасадная сцяна. □ Раніцай сонца прабівалася праз плюшч на вялізную верхнюю тэрасу, што з фасаднага боку. Караткевіч. // Прызначаны для афармлення фасада. Фасадны балкон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шафра́нны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і шафранавы (у 3 знач.). Залаты і шафранны захад шырокай паласой дагараў за ляснымі волатамі. Караткевіч. Сонца свет ліе шафранны, У небе воблакі-лябёдкі. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квадрату́ра

(лац. quadratura)

1) велічыня плошчы, якая вылічваецца ў квадратных адзінках (напр. к. пакоя);

2) пабудова квадрата, роўнавялікага дадзенай фігуры;

3) астр. адна з канфігурацый 3, такое становішча Сонца, Зямлі і знешняй планеты або Месяца, калі лінія, якая злучае цэнтры Зямлі і Сонца, складае прамы вугал з лініяй цэнтраў Зямлі і планеты або Месяца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

геліяканцэнтра́тар

(ад гелія- + лац. con = з, разам + centrum = асяроддзе)

устройства для канцэнтрацыі прамяністай энергіі Сонца, якое складаецца з сістэмы ўвагнутых люстэркаў або збіральных лінз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

разлива́ть несов., прям., перен. разліва́ць;

разлива́ть чай гостя́м разліва́ць гарба́ту (чай) гасця́м;

разлива́ть вино́ по буты́лкам разліва́ць віно́ ў бутэ́лькі;

со́лнце разлива́ло тепло́ со́нца разліва́ла цяпло́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)