Сельскагаспадарчая машына для зграбання сена, рабочай часткай у якой з’яўляюцца металічныя зубы. Конная грабілка. □ Стракочуць грабілкі, махаючы галовамі, бразгаюць цуглямі коні.Дайліда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагрэ́бці, ‑грабу, ‑грабеш, ‑грабе; грабём, ‑грабяце; пр. пагроб, ‑грэбла і ‑граблі, ‑грэбла і ‑грабло; зак., што.
1. Згрэбці ўсё, многае.
2. і без дап. Грэбці некаторы час. Пагрэбці сена да абеду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
старэ́ча, ‑ы, м.
Разм.зневаж.да стары (у 1 знач.). Старому хто скварку, хто [аладку] падсуне: Пацешся, старэча, з чужое гулянкі.Гаўрусёў.Прывязаўшы каня, скінуўшы яму сена, патупаў старэча па сходцах.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
церассядзе́льнік, ‑а, м.
Тое, што і церассядзёлак. Я адпусціў церассядзельнік каню, паклаў яму бярэма сена.М. Ткачоў.Фурман патупаў вакол, адпусціў каранніку церассядзельнік, не адпрагаючы, начапіў коням торбы з аўсом.Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wisp
[wɪsp]
n.
1) жмуто́к, шмато́к -ка́m.
a wisp of hay — жмуто́к се́на
2) мала́я ча́стачка, кры́ха f.
a wisp of smoke — малы́ клубо́к ды́му
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Прыця́гавіч, прыцягваў ’тоўстая вяроўка для ўціскання снапоў, сена на возе’ (смарг., Шатал.; Сл. ПЗБ). Вытворнае ад пры- цягаваць, прыцягваць (гл. цягаць) з суф. ‑іч, ‑іца. Аб суфіксацыі гл. Сцяцко, Афікс. наз., 44–45. Параўн. рус.притяговалышк ’тс’, притягуш ’вяроўка, якой звязваецца, увязваецца нешта’, балг.притягапка ’рубель, уціскаючы сена пры дапамозе вяроўкі’ і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Саба́чына ’грубае з тоўстым сцяблом сена, трава (якую не хоча есці жывёла’ (Нар. словатв.). Да сабакаj (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́насіць, -нашу, -насіш, -насіць; -нашаны; зак.
1.што. Перанесці за некалькі прыёмаў усё, поўнасцю.
В. сена з балота.
2.каго. Пра маці: пранасіць у сабе да родаў.
В. дзіця.
3.перан., што. Абдумаць да поўнай яснасці, закончанасці.
В. новы замысел.
4.што. Выцерці, працерці ў выніку доўгага нашэння.
Вынашаны касцюм.
|| незак.выно́шваць, -аю, -аеш, -ае (да 2—4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прытрыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ы́маны; зак.
1.каго-што. Злёгку ўтрымаць, не даючы рухацца або ўпасці.
П. каня.
П. збан.
2.што. Тое, што і затрымаць (у 2 знач.).
Дажджы прытрымалі ўборку збожжавых.
3.перан., каго-што. Патрымаць да некаторага часу, прыберагчы; не пусціць у продаж.
П. сена к вясне.
П. тавар.
|| незак.прытры́мліваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
агрэ́бкі, ‑аў; адз.няма.
Разм. Рэшткі сена пасля стагавання, накладвання воза і пад. — На, яшчэ на рубель пакладзі агрэбкі. Закуска ж з цябе, помні, — ускінуў Чачык некалькі ахапкаў сябру пад ногі.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)