drugs that help to prolong life ле́кі, які́я дапамага́юць падо́ўжыць жыццё;
They prolonged their visit by a few days. Яны прадоўжылі свой візіт на некалькі дзён.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Vineta sua caedere
Сячы свой вінаграднік.
Рубить свой виноградник.
Гл.: Ipsum sibi...
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Séine
sub
der ~ [die ~, das ~, die ~n] яго́; пры ўказанні на прыналежнасць да дзейніка:свой (свая́, сваё, свае́)
die ~n — яго́ блі́зкія [ро́дныя]
sie wúrde die ~ — яна́ ста́ла яго́ жо́нкай
er hat ímmer das ~ getán — ён заўсёды выко́нваў свой абавя́зак
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Сваяво́ліць ‘дурэць, сваволіць’ (Нас., Сцяшк. Сл.), сваяво́ля ‘свавольства’ (Нас.), сваево́ля (Пятк. 2), сваяво́л ‘гарэза; неслух’ (Гарэц.), сваяво́лно ‘без уліку чужых інтарэсаў і абставін’ (Сержп. Прымхі). Самастойнае ўтварэнне ад свой1 (гл.) і воля (гл.), як і рус.своево́ля, насуперак Віткоўскаму (Słownik, 170), які хоча бачыць у апошнім запазычанне з польск.swawola (гл. сваволя), параўн. ст.-слав.своѥволиѣ, балг.своево́лие, своево́лнича і іншыя ўтварэнні ад *svoj (БЕР, 6, 562).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
unveil
[ʌnˈveɪl]1.
v.t.
1) здыма́ць або́ адве́шваць засло́ну
2) раскрыва́ць, адкрыва́ць, выяўля́ць
to unveil a secret — раскры́ць таямні́цу
2.
v.i.
адкрыва́ць свой твар; паказа́цца сапра́ўдным
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
yardstick
[ˈjɑ:rdstɪk]
n.
1) я́рдавая ме́рка
2) Figur. но́рма, ме́рка f., крытэ́рый -ю m.
to measure everyone by one’s own yardstick — ме́раць усі́х на свой капы́л
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
злі́тнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан злітнага; адзінства каго‑, чаго‑н. Злітнасць партыі з народам. □ Аўтар хоча давесці свой твор да ўзорнай закончанасці, да найбольшай злітнасці формы з ідэяй.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марафе́т, ‑у, М ‑феце, м.
Разм. У выразе: наводзіць марафет — прыхарошвацца, прыводзіць у парадак свой знешні выгляд (прычоску, бровы, губы і пад.). // Падчышчаць, упрыгожваць што‑н. (кватэру, горад і пад.).
[Тур. marifet — майстэрства, спрыт.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ме́рці, мру, мрэш, мрэ; незак.
Разм. Гінуць, паміраць. Высахла папараць, паўставала з зямлі, прычасалася; цяпер яна зусім маладая, бы і не мерла, а толькі змяніла свой колер на зіму.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)