Барбо́с (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Барбо́с (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ма́ргель 1, ма́рґель, ма́рґэль, ме́рґель, мэргель, маргуль ’вапняковы камень, які трапляецца ў гліне’ (
Ма́ргель 2, марґель, ма́ргі(с) ’мянушка рабога (стракатага) быка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ашчаці́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца;
1. Наставіць хіб, шчацінне ад злосці, страху і пад.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вучо́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Які набыў спецыяльную падрыхтоўку ў галіне якіх‑н. ведаў.
2.
3. Які мае адносіны да навукі, звязаны з навукай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
drapać się
drap|ać się1. скрэбціся, драпацца;
2. чухацца;
3. лезці; караскацца; прадзірацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
гры́зці
1. грызть; (кость — ещё) глода́ть;
2.
3.
◊ як рэ́пу ~зе́ — как ре́пу грызёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Байра́к 1 ’сухое рэчышча ў яры’ (
Байра́к 2 ’месца, зарослае бур’янам’ (
Байра́к 3 ’дрэннае, пустое’ (
Байра́к 4 ’склеп’ (
Байра́к 5 ’благі чалавек’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пова́дка
взять пова́дку пана́дзіцца, узя́ць мо́ду, узя́ць (мець) звы́чку (звы́чай);
у соба́ки пова́дка хвата́ть за́ ногу
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Ablue, pecte canem, canis est et permanet idem
Памый, прычашы сабаку, усё ж
Умой, причеши пса, всё же пёс есть и псом останется.
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
stray
1) блудзі́ць; блука́ць, туля́цца, бадзя́цца; адбіва́цца (ад ста́тку)
2) зьбіва́цца з пра́вільнага шля́ху
2.які́ блука́е, туля́ецца, які́ заблудзі́ў, адбі́ўся ад грамады́, аблу́дны
бадзя́га, туля́га -і
•
- strays
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)