правіні́цца сов. провини́ться;

п. пе́рад кім-не́будзь — провини́ться пе́ред ке́м-л.;

п. ў чым-не́будзь — провини́ться в чём-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распіна́цца несов.

1. распина́ться;

р. пе́рад кім-не́будзь — распина́ться пе́ред ке́м-л.;

2. страд. распина́ться; распя́ливаться; растя́гиваться; см. распіна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лампа́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Невялікая пасудзіна з кнотам на паплаўку і алеем, якая запальваецца перад абразамі. Тарасіха стаіць тварам да абразоў, перад якімі гарыць лампада. Асіпенка. Бабуля запальвала ля абраза лампаду. П. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wychodne

wychodn|e

н. выхадны [дзень];

na ~ym — перад самым адыходам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przedmurze

н.

1. умацаванне перад сцяной;

2. перан. апора, цвярдыня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

burke

[bɜ:rk]

v.t.

1) душы́ць

2) Figur. замя́ць (спра́ву); забарані́ць, зарэ́заць (кні́гу) пе́рад вы́хадам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

allegation

[,æləˈgeɪʃən]

n.

1) недака́занае цьве́рджаньне

2) за́кід m., абвінава́чаньне n. (асабл. пе́рад судо́м)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рэпеты́цыя

(лац. repetitio = паўтарэнне)

1) развучванне або пробнае выкананне п’есы, музычнага і іншага твора перад пастаноўкай;

генеральная р. — апошняя рэпетыцыя перад выступленнем;

2) перан. папярэдняе пробнае выкананне, падрыхтоўка чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Vórmittag

m -(e)s, -e (перад)по́ўдзень, перадпаўдзённы час; ра́нак, пе́ршая пало́ва дня

am (hóhen) ~ — пе́рад (са́мым) по́ўднем [абе́дам]

héute ~ — сёння ра́ніцай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шапкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.

Разм.

1. Уніжальна прасіць каго‑н. аб чым‑н. [Зыдор Пніцкі:] — У мяне, каб не схлусіць вам, сані вельмі нялюдскія, а шапкаваць перад людзьмі, каб пазычыць .. дык... Чорны.

2. Рабалепстваваць, нізкапаклоннічаць. [Карл Раманоўскі:] — Можа, нам усім прыйдзецца дамоў вярнуцца. Вельмі бо надаела шапкаваць перад панам. Як ні ўгаджай — усё роўна кепска. С. Александровіч. // Вітацца, знімаючы шапку. [Кацярына:] Як апранеш ты [Рыгор] бурку з башлыком, боты добрыя абуеш, запражэш стаенніка ў вазок, ды як паедзем на кірмаш, дык усё мястэчка залюбуецца, гледзячы на нас. Нашы вясковыя хамулы толькі шапкаваць будуць перад намі. Крапіва. // перан. Залішне слугаваць каму‑н.; падхалімнічаць перад кім‑н. [Леапольд Гушка:] — То нам не трэба тут лішне шапкаваць перад гэтым дапытнікам. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)