па́сціцца, пасецца; незак.

Тое, што і пасвіцца. Пасціўся перад алешнікам спутаны конь. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадвеліко́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апошняга тыдня перад вялікаднем. Перадвелікодная пятніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадго́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перадгор’я. // Размешчаны перад гарамі. Перадгорная раўніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадз’е́здаўскі, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад з’ездам, папярэднічае з’езду. Перадз’ездаўская дыскусія. Перадз’ездаўскія дні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераднавальні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад навальніцай, папярэднічае навальніцы. Пераднавальнічная духата. Пераднавальнічная маланка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераднаціскны́, ‑ая, ‑ое.

Які знаходзіцца перад націскным гукам, складам. Пераднаціскны вакалізм. Пераднаціскны склад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадста́ртавы, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад стартам, папярэднічае старту. Перадстартавае хваляванне. Перадстартавая размінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракультывава́ць, ‑тывую, ‑тывуеш, ‑тывуе; зак., што.

Правесці культывацыю, узрыхленне перад сяўбой. Пракультываваць глебу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салея́, ‑і, ж.

У праваслаўнай царкве — узвышэнне перад іканастасам на ўсю яго даўжыню.

[Ад лац. solium — крэсла, троп.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыісто́башнік ’прыбудова да істопкі’ (Ян.), прысто́башнік, прысто́пчынік ’частка стопкі перад уваходам’ (рагач., пух., Сл. ПЗБ), прысто́пнік ’перад клеці; кладоўка’ (Ян.; люб., ЛА, 4). Ад істо́пка/сто́пка ’памяшканне для захавання агародніны і іншых прадуктаў’ (гл.) з узнаўленнем этымалагічнага ‑b‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)